چگونه زیتون را یاری دهیم؟
Facebook Instagram Twitter Youtube
IMG_6700
شب شراب انقلاب و بامداد خمار زنان
درباره لایحه حجاب و عفاف
IMG_6739
نژادپرستیِ ناملموس ما و افغانستانی‌های داخل و خارج ایران 
IMG_6733
زهرا رهنورد: آزادی من، در گرو آزادی ایران است
IMG_6721
آیا شاه موافق حمله صدام به ایران بود؟ نگاهی به اسناد دولت امریکا
IMG_6671
جنبشی پیشا-رویِ یک جامعه پیش‌بینی‌ناپذیر
اخبار کوتاه

۱

۲

۳

۴

۵

۱

۲

۳

۴

۵

گزارش
نبردی علیه فراموشی
زانیار ابوبکری | #علیه فراموشی | (۴)
امیر جوادی‌فر| #علیه_فراموشی | (۳)
پویا احمدپور پسیخانی | #علیه_فراموشی | (۲)
فواد محمدی | #علیه_فراموشی | (۱)
«زندگی»؛ نبردی علیه_فراموشی
.
Previous
Next
یادداشت
اندیشه

در جایی دیدم که از قول نتانیاهو آمده بود: «هیتلر خودش نمی‌خواست یهودی‌هارو بکشه، یه مسلمون به اسم حاج امین الحسینی متقاعدش کرد تا این کارو انجام بده». به راستی فریبکاری و جعل و دغلکاری

ادامه »
۰۹ مهر ۱۴۰۲ بدون دیدگاه

لاوروف، وزیر امورخارجه روسیه، در یکی از جلسات جانبی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک گفته است که روسیه کریمه را به اوکراین برخواهد گرداند اگر اوکراین کوشش نکند‌ که عضو ناتو

ادامه »
۰۵ مهر ۱۴۰۲ بدون دیدگاه

روز سه‌شنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۲. دانشگاه لایدن. کنفرانس انجمن ایران‌شناسی اروپا. در پنلی درباره‌ی ادبیات فارسی، عنوان سخنرانی خانم سایه اقتصادی‌نیا چنین بود: «بلاغت در خدمت سیاست» (به انگلیسی). سخنران در ابتدای سخن‌اش از رییس

ادامه »
۰۴ مهر ۱۴۰۲ بدون دیدگاه
IMG_6752
زیر و زبر شدنِ اگزیستانسیلِ تولستوی
«لذت چیزی را که در اختیار داری، با آرزو و میل چیزی که نداری ضایع نکن. به خاطر داشته باش چیزی که اکنون داری، چیزی بوده که زمانی آرزوی داشتنش را داشتی.»[۲]                                                                                                ...
IMG_6745
بررسی تجربه‌های معنوی با نگاهی به مدعیات الحاد جدید
هادی حکیم شفایی
IMG_6705
مصالحه‌ی اسلام و آزادی‌ها در قانون اساسی مشروطه‌ی ایران؟
میثم بادامچی
IMG_6671
جنبشی پیشا-رویِ یک جامعه پیش‌بینی‌ناپذیر
احمد فعال
IMG_6632
مالکیت و سرمایه در تفکر طالقانی
نصرالله لشنی
IMG_6620
چرا کودتا بود؟
نقدی بر یادداشت محسن برهانی درباره رویداد تاریخی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲
IMG_6545
بزرگ‌ترین اتفاق در ایران پیدایش جنبش بزرگ پادفرهنگ است
گفت‌وگوی منتشر نشده با محمد امینی (پژوهش‌گر فقید تاریخ)
بایگانی اندیشه

۱-«هویت ملی و هویت قومی در شهر معاصر ایرانی؛ مطالعه‌ی موردی نقده» عنوان پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد رشته انسان‌شناسی «لیلا حسین‌زاده» است. ایشان این پایان‌نامه را به «مردم نقده و خواستشان برای زندگی به یاد سید

ادامه »
۰۳ مهر ۱۴۰۲ بدون دیدگاه
از نگاه خوانندگان
بایگانی یادداشت

دغلکاری تازه نتانیاهو

در جایی دیدم که از قول نتانیاهو آمده بود: «هیتلر خودش نمی‌خواست یهودی‌هارو بکشه، یه مسلمون به اسم حاج امین الحسینی متقاعدش کرد تا این

ادامه »

توهم قدرت

لاوروف، وزیر امورخارجه روسیه، در یکی از جلسات جانبی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک گفته است که روسیه کریمه را به

ادامه »

بلاغت، حلقه به گوش شعبده

روز سه‌شنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۲. دانشگاه لایدن. کنفرانس انجمن ایران‌شناسی اروپا. در پنلی درباره‌ی ادبیات فارسی، عنوان سخنرانی خانم سایه اقتصادی‌نیا چنین بود: «بلاغت در

ادامه »
Posted on
«لذت چیزی را که در اختیار داری، با آرزو و میل چیزی که نداری ضایع نکن. به خاطر داشته باش چیزی که اکنون داری، چیزی
ادامه »

پرونده ویژه

بایگانی پرونده‌
پرونده ویژه
انتشارات زیتون

زن، زندگی، آزادی

بایگانی پرونده‌
Previous
Next

جنایت و مکافات

سروناز احمدی، فعال مدنی
شش سال زندان گرفتم در دادگاه بدوی. می‌ارزید. به احساس تعلق به یک جمع بزرگ قدرتمند که در تلاش است سرنوشتش را دست خودش بگیرد، می‌ارزید.
‏از نامه منتظری به خمینی، ۵ مهر ۱۳۶۰
تحت تاثیر جوها و احساسات و عصبانیت‌ها در احکام صادره و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به صرف تندزبانی بدون اینکه اسلحه در دست گرفته یا در تظاهرات شرکت کرده باشند کاملا ناراحت کننده و وحشتناک است
‏سیما صاحبی همسر جعفرپوینده
دست دخترم را گرفتم با نامه‌‌ای در دست به دفتر ریاست‌جمهوری وقت [خاتمی] رفتیم. مرا راه ندادند و فقط نامه مرا گرفتند. بعد از سه روز، زنگ زدند که ما جسدی را پیدا کردیم که با خصوصیات همسر شما شباهت دارد و روز بعد جسد را در پزشکی قانونی تهران شناسایی کردم.
‏روایت نازنین زاغری از انفرادی
روزهایی از من می‌خواستند بگویم همسرم جاسوس است و خودم هم برای سازمان‌های جاسوسی کار می‌کنم، اما من نمی‌پذیرفتم و وضعیتم بدتر می‌شد. یکبار آنقدر گریه کردم که غش کردم و از روی صندلی افتادم
‏روایت محمدعلی عمویی از زندان جمهوری اسلامی
اولین شلاقی که به من زدند طوری بود که من را کول گرفتند و داخل سلول آوردند. با قیچی پوست دو‌کف پای من را بریدند، خون زیر پوست دلمه شده بود. این را آدم می‌تواند توصیف کند ولی انفرادی را نه
‏روایت رسول بداغی از انفرادی
حتی خفه شو برای من قشنگ بود. چون صدایی به گوش من می‌رسید.حتی اگر صدا از کسی باشد که قصد جان تو را کرده یا دشمن تو است. می‌گفتم ما وطنمان را دوست داریم، ولی جواب او این بود که خفه شو ولی همان برای ما هدیه آسمانی بود که صدای یک آدم را بشنویم
‏روایت آتنا دائمی از سلول انفرادی
برای رفتن به توالت باید کاغذ را از دریچه بیرون می‌گذاشتم تا هروقت دیدند در را باز کنند. بارها پیش می‌آمد که ساعت‌ها آمدنشان طول می‌کشید. می‌گفتند حق ندارید در بزنید. شب‌ها آب نمی‌خوردم، چون می‌گفتند شب‌ها در را باز نخواهیم کرد
‏روایت غنچه قوامی از انفرادی قرچک
تمام لباس‌هایم حتی جورابم را هم گرفتند، داخل سلول چیزی نبود جز یک پتو پر از استفراغ خشک شده، توالت ایرانی کف همان سلول بود و جای خواب کنار آن. آنقدر سردم بود که کیسه نایلون نان را برداشتم و پایم را داخل آن پیچیدم
‏روایت صدیقه مرادی از زندان سال ۶۰
روز اول که برای بازجویی رفتم به تخت بسته شدم. دست و پایم را کشیدند. خیلی درد داشت. ضربه‌های کابل را کف پایم میزدند.از حال رفتم با پارچ آب رویم ریختن اما درد کشیدن آدم زیر بازجویی قابل تحملتر از شنیدن صدای دیگران زیر کابل است
‏روایت هما کلهری از خاوران سال۶۰
«خاوران به لعنت‌آباد معروف بود.از اهالی خراسان که آدرس می‌پرسیدی، می‌گفتند لعنت‌آباد را می‌گویی؟بعدها که اعدام‌ها زیاد شد فقط در اوین یک کلمه می‌گفتند، خاوران، این واژه همراه با ساک لباس‌های آن عزیز اعدام شده معانی زیادی داشت از جمله گور‌های دسته‌جمعی
‏روایت زهرا ذهتابچی از انفرادی
۱۴ ماه در انفرادی بودم و در این ۱۴ ماه هربار می‌خواستم به دستشویی بروم باید چشم بند میزدم و هم موقع رفتن به دستشویی و هم موقع برگشت به سلول بازجویی بدنی می‌شدم. هرچه می‌گفتم در سلول و دستشویی فردی جز من وجود ندارد کار خودشان را می‌کردند
‏روایت زهرا ذهتابچی از انفرادی
۱۴ماه در انفرادی بودم و در این ۱۴ ماه هربار میخواستم به دستشویی بروم باید چشم بند میزدم و هم موقع رفتن به دستشویی و هم موقع برگشت به سلول بازجویی بدنی میشدم. هرچه میگفتم در سلول و دستشویی فردی جز من وجود ندارد کار خودشان را میکردند.
‏روایت ضیا نبوی از زندان
می‌گفت بشین پاشو برو. سرت را بگذار روی دیوار و پاهایت را بده عقب و باید اینطوری بروی. همانطور از پشت محکم لگد میزد یا پس گردنی می‌زد. آن‌روز تمام بازجویی‌ها را ایستاده نوشتم. کل پنج شش ساعت بازجویی را نگذاشت بنشینم
‏روایت سعید مدنی از انفرادی
‏در زندان سخترین زمان‌ها، عصر‌های جمعه است.صدای گریه می‌شنوی و التماس‌هایی که افراد به زندانبان می‌کردند و میگفتند به بازجو بگو هرچه بخواهد اعتراف می‌کنم. بسیاری از فعالین اجتماعی به طور طبیعی مستعد افسردگی نیستند اما آنجا دچار آن می‌شوند.
‏روایت اکرم نقابی مادر سعید زینالی از زندان
یکی کتف من را میپیچاند و لگد به صندلی میزد.آن یکی به سر و بدنم ضربه میزد. میخواستم بگویم من کاری نکرده‌ام دادخواه بچه‌ام هستم.گفت هم خودت حرامزاده‌ایی هم سعیدت حرامزاده است.
‏روایت قتل غفار حسینی از اعضای کانون نویسندگان / آبان ۷۵
در منزل مسکونی خود در تهران به قتل رسید. تنها زندگی می‌کرد، برای همین جنازه‌اش خیلی دیر پیدا شد. علت مرگش ایست قلبی اعلام شد. الآن مشخص شده است که این ایست قلبی بر اثر تزریق سیانور بوده است.
‏روایت ستوده دباغ از بازداشت همسرش علیرضا ارادتی
دخترم را گریان می‌بینم. می‌پرسم چه شده؟ بازجو می‌گوید پدرش را زده‌ایم ... بعدا هم بیشتر می زنیم!…این نوع مسلمانی را من تا به حال ندیده‌ بودم. دروغ می‌گویند و نماز می‌خوانند. هرگز نمی‌بخشمت بازجو!
‏روایت پرویز دستمالچی از ترور رستوران میکونوس
من فقط نگاهم را از زیر آن میز بردم بالا به طرف آن جایی که مسلسل‌چی ایستاده بود که ببینم رفته، نرفته و چی شده، که یک دستی را دیدم، هیکلش را ندیدم، فقط دستش را دیدم که آستین مشکی داشت، که با کلت به طرف شرفکندی تیر خلاص می‌زند.
‏روایت غزل دختر عالیه مطلب‌زاده از شب آتش سوزی در اوین
بعد از آن شب یک تماس چند ثانیه‌ایی به مامان دادند که بگوید سالم است. بعد تماس‌ها را قطع کردند. در جواب اعتراض مامانم به قطع ارتباط مسوول زندان گفته بود:شب آتش سوزی همه شما باید می‌مردید.
Previous
Next

مغالطات و تفکر انتقادی

آرشیو مغالطات

جنایت و مکافات

سروناز احمدی، فعال مدنی
شش سال زندان گرفتم در دادگاه بدوی. می‌ارزید. به احساس تعلق به یک جمع بزرگ قدرتمند که در تلاش است سرنوشتش را دست خودش بگیرد، می‌ارزید.
‏از نامه منتظری به خمینی، ۵ مهر ۱۳۶۰
تحت تاثیر جوها و احساسات و عصبانیت‌ها در احکام صادره و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به صرف تندزبانی بدون اینکه اسلحه در دست گرفته یا در تظاهرات شرکت کرده باشند کاملا ناراحت کننده و وحشتناک است
‏سیما صاحبی همسر جعفرپوینده
دست دخترم را گرفتم با نامه‌‌ای در دست به دفتر ریاست‌جمهوری وقت [خاتمی] رفتیم. مرا راه ندادند و فقط نامه مرا گرفتند. بعد از سه روز، زنگ زدند که ما جسدی را پیدا کردیم که با خصوصیات همسر شما شباهت دارد و روز بعد جسد را در پزشکی قانونی تهران شناسایی کردم.
‏روایت نازنین زاغری از انفرادی
روزهایی از من می‌خواستند بگویم همسرم جاسوس است و خودم هم برای سازمان‌های جاسوسی کار می‌کنم، اما من نمی‌پذیرفتم و وضعیتم بدتر می‌شد. یکبار آنقدر گریه کردم که غش کردم و از روی صندلی افتادم
‏روایت محمدعلی عمویی از زندان جمهوری اسلامی
اولین شلاقی که به من زدند طوری بود که من را کول گرفتند و داخل سلول آوردند. با قیچی پوست دو‌کف پای من را بریدند، خون زیر پوست دلمه شده بود. این را آدم می‌تواند توصیف کند ولی انفرادی را نه
‏روایت رسول بداغی از انفرادی
حتی خفه شو برای من قشنگ بود. چون صدایی به گوش من می‌رسید.حتی اگر صدا از کسی باشد که قصد جان تو را کرده یا دشمن تو است. می‌گفتم ما وطنمان را دوست داریم، ولی جواب او این بود که خفه شو ولی همان برای ما هدیه آسمانی بود که صدای یک آدم را بشنویم
‏روایت آتنا دائمی از سلول انفرادی
برای رفتن به توالت باید کاغذ را از دریچه بیرون می‌گذاشتم تا هروقت دیدند در را باز کنند. بارها پیش می‌آمد که ساعت‌ها آمدنشان طول می‌کشید. می‌گفتند حق ندارید در بزنید. شب‌ها آب نمی‌خوردم، چون می‌گفتند شب‌ها در را باز نخواهیم کرد
‏روایت غنچه قوامی از انفرادی قرچک
تمام لباس‌هایم حتی جورابم را هم گرفتند، داخل سلول چیزی نبود جز یک پتو پر از استفراغ خشک شده، توالت ایرانی کف همان سلول بود و جای خواب کنار آن. آنقدر سردم بود که کیسه نایلون نان را برداشتم و پایم را داخل آن پیچیدم
‏روایت صدیقه مرادی از زندان سال ۶۰
روز اول که برای بازجویی رفتم به تخت بسته شدم. دست و پایم را کشیدند. خیلی درد داشت. ضربه‌های کابل را کف پایم میزدند.از حال رفتم با پارچ آب رویم ریختن اما درد کشیدن آدم زیر بازجویی قابل تحملتر از شنیدن صدای دیگران زیر کابل است
‏روایت هما کلهری از خاوران سال۶۰
«خاوران به لعنت‌آباد معروف بود.از اهالی خراسان که آدرس می‌پرسیدی، می‌گفتند لعنت‌آباد را می‌گویی؟بعدها که اعدام‌ها زیاد شد فقط در اوین یک کلمه می‌گفتند، خاوران، این واژه همراه با ساک لباس‌های آن عزیز اعدام شده معانی زیادی داشت از جمله گور‌های دسته‌جمعی
‏روایت زهرا ذهتابچی از انفرادی
۱۴ ماه در انفرادی بودم و در این ۱۴ ماه هربار می‌خواستم به دستشویی بروم باید چشم بند میزدم و هم موقع رفتن به دستشویی و هم موقع برگشت به سلول بازجویی بدنی می‌شدم. هرچه می‌گفتم در سلول و دستشویی فردی جز من وجود ندارد کار خودشان را می‌کردند
‏روایت زهرا ذهتابچی از انفرادی
۱۴ماه در انفرادی بودم و در این ۱۴ ماه هربار میخواستم به دستشویی بروم باید چشم بند میزدم و هم موقع رفتن به دستشویی و هم موقع برگشت به سلول بازجویی بدنی میشدم. هرچه میگفتم در سلول و دستشویی فردی جز من وجود ندارد کار خودشان را میکردند.
‏روایت ضیا نبوی از زندان
می‌گفت بشین پاشو برو. سرت را بگذار روی دیوار و پاهایت را بده عقب و باید اینطوری بروی. همانطور از پشت محکم لگد میزد یا پس گردنی می‌زد. آن‌روز تمام بازجویی‌ها را ایستاده نوشتم. کل پنج شش ساعت بازجویی را نگذاشت بنشینم
‏روایت سعید مدنی از انفرادی
‏در زندان سخترین زمان‌ها، عصر‌های جمعه است.صدای گریه می‌شنوی و التماس‌هایی که افراد به زندانبان می‌کردند و میگفتند به بازجو بگو هرچه بخواهد اعتراف می‌کنم. بسیاری از فعالین اجتماعی به طور طبیعی مستعد افسردگی نیستند اما آنجا دچار آن می‌شوند.
‏روایت اکرم نقابی مادر سعید زینالی از زندان
یکی کتف من را میپیچاند و لگد به صندلی میزد.آن یکی به سر و بدنم ضربه میزد. میخواستم بگویم من کاری نکرده‌ام دادخواه بچه‌ام هستم.گفت هم خودت حرامزاده‌ایی هم سعیدت حرامزاده است.
‏روایت قتل غفار حسینی از اعضای کانون نویسندگان / آبان ۷۵
در منزل مسکونی خود در تهران به قتل رسید. تنها زندگی می‌کرد، برای همین جنازه‌اش خیلی دیر پیدا شد. علت مرگش ایست قلبی اعلام شد. الآن مشخص شده است که این ایست قلبی بر اثر تزریق سیانور بوده است.
‏روایت ستوده دباغ از بازداشت همسرش علیرضا ارادتی
دخترم را گریان می‌بینم. می‌پرسم چه شده؟ بازجو می‌گوید پدرش را زده‌ایم ... بعدا هم بیشتر می زنیم!…این نوع مسلمانی را من تا به حال ندیده‌ بودم. دروغ می‌گویند و نماز می‌خوانند. هرگز نمی‌بخشمت بازجو!
‏روایت پرویز دستمالچی از ترور رستوران میکونوس
من فقط نگاهم را از زیر آن میز بردم بالا به طرف آن جایی که مسلسل‌چی ایستاده بود که ببینم رفته، نرفته و چی شده، که یک دستی را دیدم، هیکلش را ندیدم، فقط دستش را دیدم که آستین مشکی داشت، که با کلت به طرف شرفکندی تیر خلاص می‌زند.
‏روایت غزل دختر عالیه مطلب‌زاده از شب آتش سوزی در اوین
بعد از آن شب یک تماس چند ثانیه‌ایی به مامان دادند که بگوید سالم است. بعد تماس‌ها را قطع کردند. در جواب اعتراض مامانم به قطع ارتباط مسوول زندان گفته بود:شب آتش سوزی همه شما باید می‌مردید.
Previous
Next

عمامه‌پرانی

برای اولین بار بعد از استقرار جمهوری اسلامی مردم در اعتراضات خیابانی دست به حرکتی اعتراضی زدند که هدفش روحانیون بود…

A243B678-A771-4123-A15E-5755D75BF44C
بایگانی پرونده‌ها
خواندنی ها
نژادپرستیِ ناملموس ما و افغانستانی‌های داخل و خارج ایران 
نژادپرستیِ ناملموس ما و افغانستانی‌های داخل و خارج ایران 
زهرا رهنورد: آزادی من، در گرو آزادی ایران است
زهرا رهنورد: آزادی من، در گرو آزادی ایران است
مصاحبه‌ی حسین رزاق با مصطفی تاجزاده در زندان اوین
مصاحبه‌ی حسین رزاق با مصطفی تاجزاده در زندان اوین
نوا و نما

Play Video
پیشخوان کتاب
نقد دینی شماره ۱۰
پژوهش‌های فلسفی، ویژه نامه عقلانیت نقاد
اسلام، زن، جنسیت، حجاب
آزادی اندیشه | شماره ۱۳
رستگاری در خیابان
فصل‌نامه آرمان | شماره ۲۲
باور دینی و داور دینی در شناخت وحی و نبوت
در شفاف‌سازی تاریخ بعد از انقلاب
از خیام تا یالوم
نقد دینی | شماره نهم
مروری بر تاریخ اصلاح دینی در ایران معاصر
جنبش‌های اجتماعی و امید
آزادی اندیشه | شماره ۱۲
روش‌ها، روش‌شناسی‌ها، و چشم‌انداز‌ها در علوم انسانی و اجتماعی 
ماهنامه کوچه | شماره ۴۲
Previous
Next
آرشیو مطالب

زیتون را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

Facebook Twitter Youtube Telegram Instagram

زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.

زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.

لیست

بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401