سلوک انحصاری، سلوک همهگانی
نقدی بر کتاب «روایت سروش از سهراب »
۱- چند روز پیش، مدرسه آزاد فکری در ایران، جلسه مناظرهای بین علیدوست و سروش منتشر کرد که به گمان نگارنده در چند سال اخیر بیسابقه و کمنظیر بوده است. حضور مجازی عبدالکریم سروش در داخل ایران به واسطه مجموعهای
در ماه پایانیِ سال گذشته، مقالهای تحتعنوان «تجربۀ دینی چیست؟» در سایت زیتون منتشر گردید و اینگونه به نظر میرسید که هدف مؤلف از تقریر آن، این بوده است که با بهچالشکشیدن و بدپندارانه و متوهمانهانگاشتنِ تجربۀ دینی، گوهر یا
تحلیل بافتاری و ساختارگرا بر دستگاه اندیشه سروش دباغ
ملاحظاتی دَهگانه بر نگاهِ شکستۀ حسن محدثی در تحلیل جامعهشناختی و تاریخی رویداد عاشورا
۱- در مطلبی با عنوان «مدرنیته و نظام فلسفی کانت» کوشیدم نشان دهم بخشی از بزرگان فلسفی غرب با بررسی «مدرنیته» به تناقضی لاینحل در این ساختار و نظام فکری پی برده اند و یا آنرا کشف کرده اند. تزاحمی
یکی از دوستان پرسیده است: شما در نوشتارها و گفتارها ی خود بسیار از مدنیت و مدرنیت صحبت میکنید، و غالبن آنها را در برابر عصبیت قومی میگذارید، منظورتان چیست؟ برای او مینویسم: مدنیت مفهومی بسیار قدیمی است و به
افتراق گفتمان حوزوی و دانشگاهی و رسالتی برای دانشگاه
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401