مرداد ۱۳۹۹

خلاصه: «برنامه همکاری ۲۵ ساله ایران و چین» در تیر ماه منتشر شد و بحث‌ گسترده‌ای را درباره سود و زیان ‏ این برنامه احتمالی در پی داشت. از این بحث‌ها چند محور قابل تبیین است، از جمله:‏ فرصت و

درآمد: پیش‌تر بخش اول و دوم این یادداشت با عنوان کلی «جناب ظریف در سیاست خارحی به کجا رسیده‌ایم» در زیتون منتشر شد. اینک بخش سوم و نهایی آن تقدیم خواننده‌ها می‌شود. قرارداد با چین:  جناب ظریف کشور ما با

در جمهوری اسلامی، تمام سطوح زندگی فرد فرد ایرانیان تحت سلطه و مدیریت مافیایی وابستگان به طبقه حاکم است و این تسلط مافیایی، تعیین‌کننده خط‌مشی‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی است. حتی می توان گفت این مافیا چنان عظیم و گسترده

در چند ساله اخیر همراه با اوج‌گیری امواج جنبش‌های اعتراضی اقشار تهیدست همواره این نگرانی وجود داشت که در فقدان حضور یک جریان نیرومند دموکراسی‌خواه و عدالت‌طلب که مطالبات اقشار تهیدست را نمایندگی کند، رهبری این بخش عظیم جامعه ایران

سیاست خارجی: جناب وزیر در سیاست خارجی به کجا رسیده‌ایم؟ جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه پیش چه حقیقتی را برای شما آشکار کرد؟ بر خلاف تصور غرب و آمریکا ستیزان، ۱۴ عضو شورای امنیت سازمان ملل،  آمریکا

  تاکنون در نوشتارهایی چند به بررسی و نقد آسیب شناسانۀ جنبش اصلاحات پرداخته ایم. آسیب شناسی این جنبش بیست و سه ساله در نوشتارهای پیشین عمدتا از دو نظرگاه صورت میگرفت: نخست ساختارها و دوم کنشگران. در نوشتار حاضر