زیتون– جمعی از نواندیشان دینی طی بیانیه‌ای به مناسبت مرگ بکتاش آبتین به دلیل تعلل معالجه در زندان «این بی‌دادگری آشکار به حقوق شهروندان بی‌گناه را محکوم» کردند.

امضا کنندگان این بیانیه تاکید کردند: «بکتاش آبتین، فیلم‌ساز، شاعر و یکی از شجاع‌ترین و صمیمی‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران، آخرین قربانی از نسل مظلومانِ آزاداندیشی است که به جرم هنر و زبان سحرآمیز شعر به زندان افکنده‌ شد و بر اثر عواقب حاصل از نقض حقوق زندانیان جان ‌باخت. تعمّد مسؤولان امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران در عدم رعایت حقوق زندانیان سیاسی و عقیدتی، این مرگ‌‌افکنی‌ را مبدّل به قتلِ شبه‌عمد کرده است.»

به گزارش «زیتون» در ادامه این بیانیه آمده است: «خداوندگاران باطلِ قضا، احکام حبس و حصر از شحنگان مست می‌ستانند و بر جان بی‌پناه روشنفکران مظلوم فرود می‌آورند و بر این ‌همه ‌بی‌داد نام «عدالت» می‌نهند. این همان زخم ترمیم‌ناپذیری است که دهه‌هاست بر هستی دگراندیشان این مرز و بوم آوار می‌شود و گاه با پیکر بی‌جان پوینده، مختاری و مجید شریف در گوشه‌ی نمناک خیابان و جاده‌ای، یا با حبس و زجر ظالمانه‌ی شاعری آزاده تا پای مرگی خاموش در بیمارستان، سر باز می‌کند.»

بیشتر بخوانید:

گزارش اختصاصی زیتون از خاکسپاری بکتاش آبتین؛ سوز سیاه «قتل» شاعر در امامزاده عبدالله

بکتاش آبتین به علت «تاخیر در درمان» درگذشت

مورد بکتاش آبتین؛ مرگ کسب و کار «نظام» است

متن کامل این بیانیه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به شرح زیر است:

زخمِ به‌مرگ‌افکنی زندانیان بی‌گناه سیاسی و عقیدتی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران، متأسفانه، به هیچ عنوان التیام نیافته است و با بی‌اعتنایی سبکسرانه‌ و مسؤولیت‌نشناسی عامدانه‌ی مسئولان قضایی و امنیتی کشور هر زمان این زخم عمیق‌تر می‌شود.

بکتاش آبتین، فیلم‌ساز، شاعر و یکی از شجاع‌ترین و صمیمی‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران، آخرین قربانی از نسل مظلومانِ آزاداندیشی است که به جرم هنر و زبان سحرآمیز شعر به زندان افکنده‌ شد و بر اثر عواقب حاصل از نقض حقوق زندانیان جان ‌باخت. تعمّد مسؤولان امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران در عدم رعایت حقوق زندانیان سیاسی و عقیدتی، این مرگ‌‌افکنی‌ را مبدّل به قتلِ شبه‌عمد کرده است.

خداوندگاران باطلِ قضا، احکام حبس و حصر از شحنگان مست می‌ستانند و بر جان بی‌پناه روشنفکران مظلوم فرود می‌آورند و بر این ‌همه ‌بی‌داد نام «عدالت» می‌نهند. این همان زخم ترمیم‌ناپذیری است که دهه‌هاست بر هستی دگراندیشان این مرز و بوم آوار می‌شود و گاه با پیکر بی‌جان پوینده، مختاری و مجید شریف در گوشه‌ی نمناک خیابان و جاده‌ای، یا با حبس و زجر ظالمانه‌ی شاعری آزاده تا پای مرگی خاموش در بیمارستان، سر باز می‌کند.

ما جمعی از نواندیشان دینی، به حکم تعهّد انسانی و اعتقادی خویش، این بی‌دادگری آشکار به حقوق شهروندان بی‌گناه را محکوم می‌کنیم و به مشایخ دین و ملّت هشدار می‌دهیم که این سخنِ فراموش شده‌ی امیرالمومنین را به گوش جان بخوانند که: «هیچ ملتی به وارستگی نمی‌رسد مگر آن‌که حقِ ناتوان را از قدرتمند با صراحت و بی لکنت بستاند».

ما خویش را شریک اندوه بی‌پایان خانواد‌ه‌ی این هنرمند آزاداندیش می‌دانیم و جان آزاد و رهای بکتاش آبتین را خطاب قرار می‌دهیم که: «سرنوشت تو را بتی رقم زد که دیگران می‌پرستیدند؛ بتی که دیگرانش می‌پرستیدند». (احمد شاملو)

حسن یوسفی اشکوری، محمدجواد اکبرین، میثم بادامچی، رضا بهشتی معزّ، سروش دبّاغ، عبدالکریم سروش، رضا علیجانی، علی طهماسبی، احمد علوی، علیرضا رجایی، حسین کمالی، داریوش محمّدپور، مهدی ممکن، یاسر میردامادی، صدّیقه وسمقی.