حمله‌ی اسرائیل تجاوزی آشکار به میهن‌مان ایران است. این حمله در تضاد روشن با قوانین بین المللی است و درست در روزهایی آغاز شد که ایران برای یافتن راه‌حلی صلح‌آمیز بر سر مناقشه‌ی هسته‌ای در حال مذاکره با نمایندگان دولت آمریکا بود. ما با وجود انتقادات بسیار به حکومت، این تجاوز گستاخانه به خاک میهن را با تمام وجود محکوم می‌کنیم. ملت ایران درون و بیرون مرزهای سیاسی در برابر این تجاوز تمام‌قامت می‌ایستد.
آنچه تا کنون کاملاً مشخص شده این واقعیت است که مناقشه بر سرغنی‌سازی هسته‌ای تنها بهانه‌ای برای حمله‌ای گسترده به زیرساخت‌های حیاتی اقتصادی و راهبردی کشور است. اسرائیل در پی تضعیف بنیان‌های ایران است و اگر در این مسیر موفق شود آینده‌ای بسیار نگران‌کننده و شوم برای کشور ما رقم خواهد خورد. الگوی حملات اسرائیل مشابهت بسیاری با جنایت‌هایی دارد که در غزه و لبنان انجام داد. دولت اسرائیل دولتی یاغی است که زیر چتر حمایت مطلق قدرت‌های غربی و با سکوت همراه با رضایت آنها به راحتی قوانین و عرف بین المللی را زیر پا می‌گذارد، زیرساخت‌های اقتصادی، مردم عادی و اماکن غیرنظامی را بمباران می‌کند. متأسفانه آنچه بر سر مردم غزه و لبنان آمد، دقیقاً به همان شکل اکنون دارد بر سر مای ایرانی می‌آید و قدرت‌های اروپایی و آمریکا نه تنها نظاره‌گر که تأییدکننده و کمک‌کار اند.
با این همه تصور می‌کنیم که علاوه بر دفاع نظامی ایران در مقابل تجاوز نظامی که بدون هیچ تردیدی مشروع است، دولت‌مردان باید برای پایان دادن آبرومندانه به این جنگ از سازوکارهای دیپلماتیک حداکثر بهره را ببرند. هر ساعتی که این جنگ ادامه پیدا کند، مرگ و ویرانی بیشتری برای ایرانیان به دنبال خواهد داشت. در این لحظات باید علاوه بر شجاعت جنگ‌آورانه بر خردورزی دیپلماتیک نیز تکیه کرد.
مردم ایران به حق آزردگی‌های بسیاری از حکومت دارند و متأسفانه در این سال‌ها حاکمان ایران توجهی به خواسته‌های مشروع ملت ایران نکردند. بسیاری از منتقدان و نخبگان کشور در داخل و خارج کشور کژی‌ها، ستم‌گری‌ها و سیاه‌کاری‌های حکومت را به شیوه‌های مسالمت‌آمیز نقد کرده‌اند و راه برون‌رفت از این وضع را نشان حاکمیت داده‌اند، گرچه حکومت گوش شنوایی نداشته است. مثلا از آغاز جنگ حکومت می‌توانست با آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی به اجماع ملی‌ای که بر سر مقاومت در برابر تجاوز نظامی اسرائیل شکل گرفته، پاسخ مثبت دهد. مهم است که در این شرایط بحرانی، حکومت در حین آنکه با تجاوز خارجی مبارزه می کند راههای آشتی ملی را باز کند، نه فقط زندانیان سیاسی را آزاد کند که به شخصیت های مستقل ملی تریبون بدهد، صدا و سیما را از انحصار خارج کند، و مواردی از این دست. این تلاشها به اندازه‌ی مقاومت موشکی در برابر تجاوز مهم است. با همه‌ی این انتقادات به حق و مشروع، ما خود را متعهد به ایران و سعادت جمعی ایرانیان می‌دانیم و در برابر دشمن تجاوزکار می‌ایستیم و همیشه در جبهه‌ی ایران باقی خواهیم ماند.
به هیچ عنوان نباید انتقاد از حکومت داخلی را با تجاوز دشمن خارجی به خاک میهن درآمیخت. متأسفانه برخی از ایرانیان خود را عملا در جبهه‌ی اسرائیل قرار داده‌اند و از حمله به ایران اظهار شادمانی می‌کنند. چنین مواضعی چیزی جز خیانت به کشور و ملت بزرگ و تاریخی ایران نیست. هیچ دشمن تجاوزکاری برای ایران آزادی به ارمغان نخواهد آورد. در این باب به قدر کافی آزمون‌های تلخ در منطقه ما وجود دارد. در این موقعیت خطیر از ملت بزرگ ایران می‌خواهیم پای ایران بایستند و نگذارند دشمن غدّار ایران را تکه‌پاره کند یا کشور را دهه‌ها به عقب براند.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که این بیانیه صرفاً هدف میهن‌دوستانه دارد و از هیچ جریان سیاسی داخلی و خارجی دفاع نمی‌کند و طیف‌های مختلف فکری و سیاسی آن را امضاء کرده‌اند. تنها امری که برای ما در این لحظه‌ی خطیر اهمیت دارد دفاع از کیان ایران است.
زنده باد ایران، پاینده باد وطن
امضاء‌ها:
• علیرضا آبیز
• مسعود ادیب
• سید کوهزاد اسماعیلی
• حسن یوسفی اشکوری
• احمد بستانی
• رضا بهشتی معزّ
• اشکان بحرانی
• سروش چیت‌ساز
• علی تقی‌پور
• تورج پارسی
• تورج دریایی
• شهاب‌الدین فرخ‌یار
• حسن فرشتیان
• رضا حاجی
• مهدی جامی
• سروش دباغ
• بهمن ذکی‌پور
• لیلا چمن‌خواه
• لیلا سامانی
• سالار سیف
• فاطمه شمس
• فاطمه صادقی
• احمد صدری
• مرتضی صادقی
علیرضا سمنانی
• احسان راستان
• علی عبدی
• حسین کاجی
• حسین کمالی
• امید مهرگان
• یاسر میردامادی
• سراج‌الدین میردامادی
• بابک مینا
• داریوش محمدپور
• آرش نراقی
• فرخ نگهدار
• حسین نیستان
