13 پاسخ

1. دوستان محترم ملی گرای فاشیستی چرا پنبه رو از گوشتون خارج نمکنید! هیچ انقلابی بدون محوریت حقوق اقوام مختلف ایران و حکومت غیر متمرکز ایالتی بر مبنای اقوام در ایران صورت نخواهد گرفت. ۵۰۰تا قانون و خواسته مطرح کردید امال خودتون رو به کوچه علی چپ زدید و فقط آموزش زبان اقوام رو در این منشور آریاییتون مطرح کردید. اصناف برید سماغ بمکید! ظاهرا همتون از قماش فاشیسم ناسیونالیست آریایی فارسی هستید که حقوق هیچ ملت و قومیت کهن ایرانی از جمله بلوچ و ترک و کرد عرب و ترکمن رو برنمیتابید و بر طبل پرشین خودتون میکوبید. نکوبید که طبلتون سوراخه. سایت محترم از سانسور خارج شو و حرف حق رو منتشر کن. منشورتون هم مثل منشور ساختگی کوروش خاخامنشی که در زمان رضاخان بر روی منشورهای گلی ایلامیان حک شده تهی و موزیانه هست.

   1. از کجای این منشور شما دریافت کردی که همه شون فاشیست هستن؟

      مگه اینها از مدل حکومت حرف زدن که شما می گی حکومت غیرمتمرکز را در نظر نگرفتن و از کجا معلوم حکومت غیرمتمرکز خواست همه مردم باشه؟

      منشور را مگه کسی گفت از آسمون اومده که شما می گی ساختگیه ؟ 🙂

      این که میگن آموزش زبان همه اقوام، به نظرت بدون به رسمیت شناختن زبان همه اقوامه؟

      تو خودت نژاد پرستی و دنبال بهونه می گردی که به بقیه اقوام و زبان ها و ارزش هاشون توهین کنی، بعد بقیه را فاشیست می خونی؟ یک نفس بگیر، مغزت کار کنه بفهمی چی می بافی به هم. حداقل علیه خودت ننویس.

      کوروش و زبان فارسی بخش جداناپذیر همه سرزمین ایران و همه نژادها و همه اقوام هستن همانطور که بقیه زبان ها و اقوام و آداب و رسومشون و ارزشهاشون و اسطوره هاشون. این چیزها خیلی بزرگتر از اونه که تو مغز کوچک تو بتونه رسم بشه.

   2. والا ما هیچ طبلی نداریم. شما بیا بگو چی در این منشور کمه یا چه نکته ای باید لحاظ بشه که نشده، اگر کسی ازت حمایت نکرد هر چی خواستی بگو.

      یا بیاین اصلا یک منشور و راه حل برای اقوام و نژاد ها بنویسید و ببینید کی از تون حمایت نمی کنه؟

      تو کل این چند جمله که نوشتی تنها حرف مفیدی که زدی اینه که این منشور فقط بر آموزش زبانها متمرکزه. خب. چی دیگه باید باشه؟ مگه کسی گفت منشور کامله؟ اصلا منشورها نوشته میشن و منشتر می شن تا نقد بشن. با جفتک انداختن که نقدی صورت نمی گیره.

      مثلا بگو مدل سیاسی که مدنظرت هست چی هست. چرا بقیه مدل ها نمی تونن نتایج اون مدل سیاسی را داشته باشن. چه تغییراتی در قوانین لازمه تا تضمین کننده فعالیت آزاد اقوام باشه ….. .

2. تمام این خواسته‌ها ماهیت سیاسی دارند. یعنی حزبی هستند. در نتیجه، اگر قرار بود یک انتخابات آزاد تحت حکومت ولایت مطلقه برگزار شود، این بلوک سیاسی/اجتماعی/اقتصادی می‌توانست حول این برنامه نمایندگانی برای مجلس و کسانی را برای تشکیل یک دولت ائتلافی معرفی کند. اما آیا شرایط انقلابی در ایران امروز برای چنین اقدامی مناسب است؟ یا این که،‌ جنبش تاریخی زن،‌ زندگی، آزادی در شرایطی قرار دارد که مسأله اصلی ایحاد یک نظام سیاسی جایگزین و دموکراتیک است؟ اگر ما در این مرحله قرار داشته باشیم، تمام عناصر سیاسی یک وظیفه کلیدی دارند: توافق بر سر روش‌ها و قواعد و رویه‌هایی برای تأسیس نظام سیاسی جایگزین.
   این که این تعداد تشکل توانسته‌اند دور هم جمع شوند و به یک متن مشترک برسند نشان می‌دهد که تحولاتی در این زمینه در ایران رخ داده است. مبارک باشد. اما قواعد صوری برای رسیدن به توافق لزوماَ جای یک رهبری پیش‌دستانه را پرنخواهد کرد.

   1. مساله اصلی ایجاد یک نظام سیاسی جدید نیست

      مساله اصلی اینه که هزاران گروه دارند بدون این که انگیزه و اهداف و خواسته های خودشون را مشخص کنن تحت یک اسم (ززآ) فعالیت می کنند و فقط همدیگه را تخریب می کنند.

      این اولین گامه که هر گروهی مشخص کنه دنبال چیه و این منشور همین کار را کرده.

      و بیایید فکر کنیم این تغییرات تحت حکومت فعلی می تونست انجام بشه. چه نیازی به تغییر رژیم بود؟ وقتی رژیم قبول کنه که مذهب و دین از سیاست و قوانین حذف بشه، حقوق تمام افراد تضمین بشه،‌قوانین تبعیض آمیز حذف بشه، سیاست خارجی تصحیح بشه، انتخابات آزاد باشه ، … در این صورت چرا باید حکومت را تغییر داد؟

   2. وقتی توافق بر سر دیدگاه‌های بیان شده و تصحیح شده انجام بشه، توافق بر سر رهبری هم می تونه انجام بشه. اعضای همین تشکل‌ها می تونن رهبر یا گروه رهبری باشند.

3. دوازده خواسته که تحقق هر کدامشان یعنی چند تا انقلاب!

   کاش می‌توانستید روی یک خواسته بسیار مهم به توافق برسید و برای تحقق همان خواسته هم راهکار مشخص تعیین می‌کردید و برای اجرای همان راهکارها متعهد می‌شدید و پای حرفتان می‌ایستادید.

   مثلاً، ممکن بود روی آزادی میرحسین متمرکز می‌شدید و شرط می‌کردید که اگر تا فلان تاریخ آزاد نشود، به مدت یک ماه تحصن می‌کنید و همین طور الی آخر تا به همان خواسته می‌رسیدید.

   خوب. ممکن است آزادی میرحسین مورد توافق تمام تشکل‌ها نبود. بسیار خوب. آزادی این افراد مشخص. مثلا: نرگس محمدی، مصطفی نیلی و تاجزاده و یا حتی زندانیان خود همین تشکل‌ها. و بعد برای اجرای همین خواسته‌های مشخص هم راهکار مشخص می‌داید که هم اجرایی باشد و هم امکان پذیر.

   البته، به نظر این ناظر کم دانش،‌ مهم‌ترین خواسته تمام تشکل‌ها در این مرحله از تاریخ انقلاب زن، زندگی، آزادی باید این باشد: تشکیل دولت موقت مردم، که وزاری هر وزارتخانه را سازمان‌ها و نهادهای مردمی فعال در قلمرو همان وزارتخانه انتخاب خواهند کرد و روی یک برنامه حداقلی برای دوران گذار به توافق خواهند رسید. این دولت موقت هم، علاوه بر اجرای برنامه دوران گذار، به تشکیل حکومت‌های محلی در هر شهر و روستا کمک خواهد کرد. نمایندگان همین حکومت‌های محلی، کنوانسیون قانون اساسی را تشکیل خواهند داد و پیش‌نویس قانون اساسی را تدوین می‌کنند و بعد از تصویب در حکومت‌های محلی به رفراندوم گذاشته خواهد شد و طبق نظام سیاسی جدید، دولت جدید تعیین خواهد شد.

   به نظرم، این برنامه که این طرف و آن طرف هم به نحوی مطرح شده، راه حل مناسب‌تری است. باید دید چه می‌شود. . .

4. ۱۲ خواسته که تحقق هر کدامشان یعنی چند تا انقلاب!

   کاش می‌توانستید روی یک خواسته بسیار مهم به توافق برسید و برای تحقق همان خواسته هم راهکار مشخص تعیین می‌کردید و برای اجرای همان راهکارها متعهد می‌شدید و پای حرفتان می‌ایستادید.

   مثلاً، ممکن بود روی آزادی میرحسین متمرکز می‌شدید و شرط می‌کردید که اگر تا فلان تاریخ آزاد نشود، به مدت یک ماه تحصن می‌کنید و همین طور الی آخر تا به همان خواسته می‌رسیدید.

   خوب. ممکن است آزادی میرحسین مورد توافق تمام تشکل‌ها نبود. بسیار خوب. آزادی این افراد مشخص. مثلا: نرگس محمدی، مصطفی نیلی و تاجزاده و یا حتی زندانیان خود همین تشکل‌ها. و بعد برای اجرای همین خواسته‌های مشخص هم راهکار مشخص می‌داید که هم اجرایی باشد و هم امکان پذیر.

   البته، به نظر این ناظر کم دانش،‌ مهم‌ترین خواسته تمام تشکل‌ها در این مرحله از تاریخ انقلاب زن، زندگی، آزادی باید این باشد: تشکیل دولت موقت مردم، که وزاری هر وزارتخانه را سازمان‌ها و نهادهای مردمی فعال در قلمرو همان وزارتخانه انتخاب خواهند کرد و روی یک برنامه حداقلی برای دوران گذار به توافق خواهند رسید. این دولت موقت هم، علاوه بر اجرای برنامه دوران گذار، به تشکیل حکومت‌های محلی در هر شهر و روستا کمک خواهد کرد. نمایندگان همین حکومت‌های محلی، کنوانسیون قانون اساسی را تشکیل خواهند داد و پیش‌نویس قانون اساسی را تدوین می‌کنند و بعد از تصویب در حکومت‌های محلی به رفراندوم گذاشته خواهد شد و طبق نظام سیاسی جدید، دولت جدید تعیین خواهد شد.

   به نظرم، این برنامه که این طرف و آن طرف هم به نحوی مطرح شده، راه حل مناسب‌تری است. باید دید چه می‌شود. . .

5. سلام به همه
   در حالیکه شعار اصلی این مرحله جنبش گذار به یک نظام سیاسی جدید،‌یعنی تدوین قانون اساسی جدید است، این خواسته‌ها که لابد اجرای آن‌ها از ولایت مطلقه فقیه درخواست شده است، یک قدم به عقب است. امروز تمام جنبش زن، زندگی، آزادی باید حول یک خواسته متمرکز و متحد شود: نابودی ولایت فقیه و تأسیس جمهوری ایرانی. همین.

   1. منظور جنابعالی همون جمهوری فاشیست فارسی هست؟ الان که خیلی کاملترش موجوده و ظاهرا جمهوری اسلامیه اما هسته فکریش کاملا فاشیسم فارسیسم هست.

      1. شما الان دارید یک مغالطه ای انجام می دید. فرض کنیم جمهوری اسلامی فاشیسته. چه ربطی به زبان فارسی داره؟

         زبان فارسی بیشتر از مخالفت احمقانی مثل تو سابقه داره و تا ابد هم باقی می مونه.

      2. شما اگه میخوای واقعا مشارکت در خرد جمعی کنی به جای این که فقط برچسب بزنی و حرف کلی بزنی شاید بهتر باشه دقیق حرف بزنی

         مثلا بیا بگو اکثریت در ایران چه مشکلاتی برای اقلیت ایجاد کرده اند. یا کدام حق اقوام و نژادهای مختلف مثلا در این منشور یا در یک حکومت ایده آل باید در نظر گرفته بشه که الان در نظر گرفته نشده.

         وقتی میشه حرف زد زیاد نیاز به این نیست که پاچه بقیه را بگیری. بله خیلی مطالب هست خیلی نمی دونن. شما می دونی بیا درست حرف بزن. برچسب جمهوری فاشیستی و فاشیسم فارسی و … زدن نه شما را به مقصودت می رسونه نه بقیه می فهمن چی می خوای بگی

   2. از کجای منشور شما گرفتید که این خواسته ها از ولایت مطلقه فقیه درخواست شده؟ اصلا به نظرت بند ۵ در ساختار حکومت فعلی می تونه مطرح بشه؟

      اتفاقا یکی از ویژگی های این منشور اینه که بدون این که وارد مطالبی که قرار است بعدا مشخص شود (مثل نظام سیاسی جدید، مدل حکومت، …) تمرکز کند،‌ روی تغییرات اساسی مورد نیاز تمرکز کرده. این خیلی حرکت خوبیه که گروه‌ها خواسته های خودشون را بگن (به جای این که فقط سر مدل حکومت به هم فحش بدن) و این باعث میشه خواسته ها تصحیح و نقد بشه توسط دیگران.

      اما شاید لازم باشه که گروه‌ها هدف خودشون را دنبال کنن و طرح خود را بیان کنن مستقل از جنبش ها ( مخصوصا که شاید دیگر افراد با انگیزه های دیگر و اهداف دیگر پایه گذاری و دنبال کردن) مطرح کنند.

دیدگاه‌ها بسته‌اند.