اندیشه

پدیده پیامبری

آیا پیامبران بر طبق مشیتی مقدّر، با نفراتی معیّن، و ترتیبی منظم از سوی خدا برگزیده و ارسال شده‌ و مردم نقشی در این برنامه نداشته‌اند؟ آیا همان‌طور که آموزگاران هر نهاد آموزشی طبق برنامه‌ای از پیش تدوین شده‌‌ برای تدریس در رشته‌های مختلف، بی نظرخواهی از آموزش گیرندگان استخدام می‌شوند، آدمیان هم تاثیری در برنامه ارسال رسولان نداشته‌اند و پدیده

نقدی بر کتاب «مسیرپیامبری»

وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ وَکَانَ الْإِنْسَانُ أَکْثَرَ شَیْءٍ جَدَلًا ﴿۵۴-کهف﴾ و به راستى در این قرآن براى مردم از هر گونه مثلى آوردیم و انسان بیش از هر چیز سر جدال دارد. کتاب «مسیر پیامبری»،

شهریاری در ترازوی دادگری؛ مردمان کارفرما، حاکمان کارگزار

مقدمه عهدنامه مالک اشتر مجموعه‌ای از فرمان‌های علی علیه السلام به مالک اشتر نخعی است که امام اول شیعیان در هنگام انتصاب مالک به فرمانداری مصر به رشته تحریر در آورده است. نگاه غالب به این عهدنامه آن‌را به مثابه مانیفیست زمامداری شیعی قلمداد کرده است که می توان از دل آن مبانی زمامداری و آیین شهریاری را برای ادارۀ جوامع مدرن

جنبش‌ها می‌پرسند: چگونه می توان «فضا» را تصاحب کرد؟

حیات شهروند، در میان ارتباط و تعامل با اشیاء و پدیده‌های شهری و مواجهه‌ی مستقیم با فرم‌هایی که بیان واضحی از ایدئولوژی و فرهنگ دولتی‌اند، شکل می‌گیرد. فضای شهری، صحنی برای نمایش اقتدار سیاسی، و عمل هژمونیک دولت برای کنترل، نظم‌بخشی و تصاحب فضاست؛ چراکه فضای شهری، شیوه‌های اندیشه و عمل را تولید می‌کند. در این شرایط، سیاست‌ استبدادی، امکانات لازم را برای پراکتیس‌های یکسان و هم‌نواخت فراهم می‌کند تا به خلق نظام‌هایی برای سرکوب صداهای غیریت‌سازی شده و همگونی بدن‌ها، شخصیت‌ها، هویت‌ها و عمل‌ها منجر شود. الوار بویتراگو [۱]، محقق حوزه‌ی معماری و شهرسازی، در مقاله‌ای با عنوان شهرگرایی و دیکتاتوری [۲]، سه جنبه‌ی: تأکید بر محاسبه و گسترش استراتژی‌های فضایی، برتری دولت‌های انضباطی و مهندسی اجتماعی و تلاش برای توتالیزه‌کردن زندگی اجتماعی به‌وسیله‌ی معانی پلاستیکی و فرم‌های ساختگی، را کارویژه‌های اصلی و پنهان «شهرسازی» توسط دیکتاتوری‌ها معرفی می‌کند. به همین خاطر است که هانری لوفه‌ور [۳]، چگونگی درک و بازنمایی فضا را معنای دقیق‌تر مالکیت فضا می‌داند، نه صرفاً وضع حقوق و قوانین به شکل انحصاری بر یک قلمروی فیزیکی. در واقع اشاره‌ی بویتراگو هم به تلاشِ فراگیر و همه‌جانبه‌ی دیکتاتوری‌ها در تصاحب حقیقی فضاست؛ سیاستی که از هر راهی تلاش می‌کند تا با کنشی تبهکارانه و ویران‌گرایانه و با فعالیت‌هایی استعماری، فضا را از آن خود کند.

نقد دین تاریخی یا عبور از کلیت دین؟

 ۱- هـــگل در نـــوشـــته‌ای (۱۷۹۵) کـــه بـــعدهـــا بـــا نـــام «اســـتقرار شـــریـــعت در دیـــن مـــسیح» ( The Positivity of the Christian Religion) منتشــــــر و مــــــعروف شــــــد تــــــلاش مــــــی کــــــند در نــــــقدی بــــــه «شـریـعت» و «کـلیسا» سـازی تجـربـه ایـمانـی ای کـه

نقد دین یا نقد دینی؟

درآمد بی گمان هر نوع نوگرایی و یا نواندیشی و به ویژه روشنفکری در دین، در هر سطحی با حدی از «نقد» و «نقادّی» در متون و معارف دینی و در اینجا اسلام، ملازمه دارد و گرنه دینداری نواندیشانه یا

روایتی از ریشه‌های فرهنگی بحران افغانستان

درآمد این مدعا که “تحول اوضاع یکشبه رخ نمی‌دهد” علی الاصول درست است‌. کمااینکه هیچ پدیده‌ی اجتماعی اعم از: ظهور و زوال دولت‌ها در–لحظه و به شکل آنی اتفاق نمی‌افتد، بلکه به تدریج و در امتداد زمان روی می‌دهد. اضافه بر آن، در تکوین هر وضعیّت،

پندارِ زمان؛ نقدی بر سخنرانی عبدالکریم سروش در باب کتاب ریچارد داوکینز

در این یادداشت بنا نیست به موضوع اصلی و تمام بحث جناب دکتر سروش در یک سخنرانی پیرامون کتاب داوکینز پرداخته شود اما در این سخنرانی یک مثال (تمثیل؟) و تشبیه کلیدی توسط او مطرح شد که به نوعی می‌توان

علتِ مراجعه به شبه‌علم، پیچیدگیِ علم است

زیتون-بخش نخست گفت‌وگو با مهدی نسرین از مجموعه مباحث پرونده «علم و شبه‌علم» پیشتر در زیتون منتشر شد، در ادامه بخش دوم و نهایی آن می‌آید. *** محمدرضا واعظ: پس این پیش فرض وجود دارد که مؤلفۀ دقت علمی در کتاب‌های ناشران عمومی، قربانی جذابیت و منافع انتشارات می‌شود تا آن انتشارات بتواند دوام

دین‌خویی؛ مفهومی مبهم و تهی

درآمد بی گمان یکی از مناقشه‌برانگیزترین نویسندگان و صاحب‌نظران معاصر ایران مرحوم آرامش دوستدار است که اخیرا درگذشت. هرچند او اصولا نویسنده‌ای پُر کار نیست ولی سه اثر او در چهل سال اخیر یعنی «ملاحظات فلسفی در دین و علم»، «درخشش های تیره» و «امتناع تفکر در فرهنگ دینی» و دیدگاه‌های خاص وی در

جذابیت‌های روان‌شناختی شبه‌علم

محمدرضا واعظ: بحث پرونده علم و شبه علم این اواخر بسیار جذاب شده است. ما این گفتگوها را با تاریخ علم و آغاز علم مدرن با دکتر امیرمحمدگمینی آغاز کردیم و بعد به سراغ پزشکی با دکتر کیارش آرامش رفتیم که در آن برنامه به گفتگو دربارۀ طب مکمل و طب جایگزین

استفاده از مفهوم «شبه‌علم» ضرورت دارد

درآمد: دکتر حسین شیخ رضایی در گفتگویی که با عنوان «شبه‌علم:مسئله یا شبه مسئله؟» منتشر شد، به طور مبسوط توضیح دادند که به دلیل روشن نبودن و گسترده بودن مفهوم شبه علم و همچنین به منظور جلوگیری از سوءتعبیر، بهتر است از عنوان «شبه علم» استفاده نکنیم. این مختصر نقدی

مسیر پیامبری

توضیح: «مسیر پیامبری» نام تازه‌ترین کتاب من است که قصد دارم به زودی آن‌ را به صورت آنلاین منتشر کنم. طبق روال معمول خویش، پیش از انتشار عمومی، فایل کتابم را در اختیار دوستان معدودی قرار دادم. همواره این کار را انجام داده‌ام چرا که آن را یک سنت پسندیده می‌دانستم و می‌دانم. اما

خداناباوری و خطای «انحصارگرایی منطقی»

۱- یکی از فرصت‌های میمون که شبکه‌های مجازی به طور کلی و کلاب‌هاوس به طور خاص برای ایرانیان به ارمغان آورده است، شنیده شدن و دیده شدن گروه‌های فکری در فضای سپهر عمومی است؛ فضایی که به دلیل استبداد سیاسی

اسلام؛ جنگ و صلح

زیتون: در روز ۲۱ سپتامبر، روز جهانی صلح، زیتون در کلاب هاوس اتاقی با عنوان «اسلام؛ جنگ و صلح» برگزار کرد. این اتاق با حضور سه سخنران اصلی؛ شیرین عبادی، حسن یوسفی اشکوری و عبدالعلی بازرگان برگزار شد و  بیش

جان کلوین و الهیات طبیعی

  درآمد این نوشته سعی دارد تا در قالب محدودیت‌هایی که برای چنین نوشته های کوتاهی متصور است به تبیین گوشه کوچکی از اندیشه های جان کلوین (۱۵۰۹-۱۵۶۴) بپردازد. بی تردید نوشته های کلوین نیز همانند همه آثار انسانی قابل نقد

آیا تجربه دینی باور به وجود خدا را موجه می‌کند؟

زیتون ـ  جمعه ۲۴ شهریور (۱۷ سپتامبر) در کلاب‌هاوس مناظره‌ای با عنوان «آیا تجربه دینی باور به وجود خدا را موجه می‌کند؟» میان سروش دباغ و وریا امیری انجام شد. این نشست حدود سه ساعت به طول انجامید.  در پنل

طب سنتی یک مدل از عقل‌گریزی است

محمدرضا واعظ: در حالی که معمولا برای همۀ ما این تصور کلی وجود دارد که علم در زندگی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است و امری که علمی‌ست دارای اعتبار است، به هنگام مواجه با دانشجویان و حتی هم‌صحبتی با افراد

مرجع تقلیدی ذوابعاد

به‌مناسبت درگذشت آیت الله سید محمدسعید حکیم ۱ برای من سفرها و از جمله سفر عتبات تنها زیارت ذوات مقدسه و سیاحت اماکن تاریخی و دیدنی‌ها نبوده، بلکه همواره – حتی از کودکی و هم‌پای والدینم- فرصت و توفیق هم‌نشینی

سپهری و بیدل

از میان شاعران نیمایی کم‌تر کسی به اندازۀ سهراب سپهری تحت تأثیر بیدل دهلوی و سبک اصفهانی قرار گرفته است. با این حال تاکنون تحقیق جامعی دربارۀ این موضوع انجام نشده است. تأثیرپذیری او از بیدل اگر چه در فرم

امام حسین، کربلا و ایران

از ملاحظات قابل توجه ربط امام حسین و رخداد کربلا با تاریخ و جغرافیای ایران است. ظاهرا از دو طریق امام حسین و واقعه کربلا به ایران و ایرانیان پیوند خورده است. یکی پیوند سببی است که گویا مادر علی

کرونا، فیلسوفانِ «راست» و «رواقی‌گری»

۱– سازمان بهداشت جهانی بهه‌مراه گزارشی تحقیقی از اکونومیست حدود دو ماه پیش اعلام کردند تعداد واقعی کشته‌شدگان ویروس کرونا در سطح جهانی عددی بین ۸ تا ۱۰ میلیون نفر است. این اعداد هماره در حال افزایش است و اوضاع

عبدالکریم سروش و مغالطه‌ی خلط کُل و امر کُلی

مقدمه: «کل» و «کلی» واژگانی هستند که چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ ساختار ظاهریِ لفظ، شباهت‌های فریبنده‌ای با یک‌دیگر دارند. منطقیون در ذیل تعریف امر کلی چنین می‌نوشتند که: «فی نفسه می‌تواند بین امور متعدد ( خارجی

طب جایگزین یا شبه‌علم پزشکی

  محمدرضا واعظ: در حالی که معمولا برای همۀ ما این تصور کلی وجود دارد که علم در زندگی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است و امری که علمی‌ست دارای اعتبار است، به هنگام مواجه با دانشجویان و حتی هم‌صحبتی با

تاریخ علم و شبه‌تاریخ علم

محمدرضا واعظ: در حالی که معمولا برای همۀ ما این تصور کلی وجود دارد که علم در زندگی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است و امری که علمی‌ست دارای اعتبار است، به هنگام مواجه با دانشجویان و حتی هم‌صحبتی با افراد

شریعتی و ایدئولوژی

۲۹ خرداد سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی، روشنفکر مسلمان تاثیرگذار در قرن گذشته، است. همچون سالیان گذشته، سالروز درگذشت او میدان رقابت اندیشه ها و نظرات موافق و مخالف در مورد او و انقلاب اسلامی است. نقش شریعتی بیش از

فقه سنتی و جواز موافشانی زنان

بررسی فقه سنتی، در واجب نبودن پوشش موی سر حجاب از دیرباز در میان جامعه ی مسلمانی، بهانه ای بوده، تا به زنانی که «موی» خود را نمی پوشاندند، اتهام بی عفتی زده شود. بعد از انقلاب اسلامی ایران توسط