3 پاسخ

1. اینکه ایرانیان مقیم خارج از کشور صدای اعتراض مردم داخل را به گوش جهانیان برسانند عالی است، اما اینکه کسانی بخواهند در نیویورک و لندن و سیدنی مبارزات مردم داخل را «رهبری» کنند، مضحک است.

   1. خب حالا این که رهبر هستند یا نیستند (که بتونن رهبری کنن یا نکنن) یک حرفه (که شاید مشخص کردنش سخت باشه و اهمیتی هم شاید نداشته باشه) و این که یک گروهی بیان (برای اولین بار گویا) متنی بگن از دیدگاههاشون یک حرف دیگه. این دومی شاید خیلی خوب باشه از این جهت که شناخت به بقیه میده و راه انتقاد و تصحیح را باز می کنه.

      حالا شاید بگیم اینها را یک گروهی وابسته به یک کشوری نوشته. بازم اشکالی نداره. بیاییم ببینیم چی نوشتن و چرا خوبه چرا بده و آیا می تونه کمک کننده به جلوگیری از انحراف در آینده باشه یا نه. و اگر نمی تونه چه مواردی باید مشخص بشه و اضافه بشه.

      اما این هم یک نکته ای هست که چقدر امضا کنندگان اولیه پایبند به این دیدگاه باقی می مونند و یا مثل یکی شون که گفت ما می تونیم طرفدارهای خودمون را داشته باشیم ولی الان برای از بین بردن حکومت فعلی اتحاد کنیم !!!

      آیا این منشور فقط یک حرف تبلیغاتی برای برانداختن نظام فعلی و بعد تحمیل دیدگاه های گروهی به کل جامعه است؟ یا افراد خودشون را متعهد به اون می دونن؟

2. سلام به شش «نفر» از مخالفان سرشناس!

   بله. تیتر خوبی برای این خبر انتخاب کردید: کاملا گویا و رسا. دست مریزاد به سردبیر زیتون!

دیدگاه‌ها بسته‌اند.