اندیشه

نقد پیامبر چه در حوزه تفسیر متون و مستندات دینی و چه در قلمرو عمل و کردارهای شخصی و به ویژه در حوزه فرمان‌روایی و امارت نبوی، امری است ممدوح و جایز و در شرایطی واجب و در سیره نبوی نیز مستندات فراوانی برای اثبات این مدعا وجود دارد.

زیتون– یکی از اساتید سروش دباغ در دوران دانشجویی، به او توصیه کرده بود که اگرمی خواهد به فلسفه مشغول شود باید آراء و آثار یکی از فیلسوفان طراز اول را مخصوصاً بکاود و در شرح آن بکوشد.از طرفی نادیده

پاسخ من به پرسش از امکان نقدپذیری قرآن مثبت است و حداقل تا این لحظه به این رویکرد تمایل بیشتری دارم و آن را در قیاس با نظریه رایج و سنتی معقول‌تر و مقبول‌تر می‌یابم

اصلاح رفتارهای اجتماعی نوعی تحول در رفتارها و کردارهای فردی و جمعی‌ست. این که این تحول چگونه امکان‌پذیر می‌شود، موضوع تئوری‌های متفاوتی‌ست که در این مقاله به آنها می‌پردازیم. اصلاح‌گران اجتماعی کم و بیش اعتراف دارند که رفتارهای فردی و

از جهت فکری متعلق به حوزه سنتی مشهد بود، با فلسفه زاویه داشت و به مکتب تفکیک نزدیک بود.

محققین و پژوهشگران علوم سیاسی و اجتماعی پیرامون این پرسش که چرا دمکراسی در حال پس رفت و منحرف شدن از مسیر خود است، دقت کافی مبذول داشته اند اما در مورد چگونکی انحراف، گرایش به فساد، عدول از خواسته

حجاب را به هیج وجه نمی توان به کسی تحمیل کرد، آن چیزی که قابل تحمیل است در عرف بشر، این است که اگر کسی بخواهد در انظار مردم هنجارشکنی کند و نظام جامعه را برهم بریزد در هر عرفی، حکومت، جلوی او را می گیرد

مدعیان برپایی حکومت فقهی، در دوراهی «التزام به لوازم برپایی دولت مدرن» و «اجرای فقه سنتی»، از پافشاری بر اجرای احکام فقه سنتی چشم پوشی کرده و در نهایت به سکولاریزاسیون فقه حکومتی رسیدند.

یک گسست حدود صد ساله بین حوادث صدر اسلام با دوران نگارش و تدوین وقایع و یا احوالات پیامبر و خلفای راشده وجود دارد

  «صادقانه بگویم: هیچ وقت با رضا و رغبت و علاقه قلبی و باطنی در مسائل سیاسی اظهار نظر نکرده ام و فقط وقتی چنین کرده ام که خود را اخلاقا موظف به اظهار نظر دیده ام و آن هم

تغییر نگرش نسبت به جایگاه دختر و تأکید بر برابری جنسیتی در خانواده و جامعه و فرسایش سرمایه ی اجتماعی؛ منجر به شکل گیری یک مسئله ی اجتماعی جدید شده است که بسیاری از خانواده ها را در موقعیت دشواری قرار داده؛ به طوری که آن را منصفانه و در جهت گسترش عدالت و برابری نمی دانند

درباره عقل فلسفی و عرفانی، اندیشمندان و ادیبان ما سخن فراوان گفته‌اند، آنچه کمتر درباره آن بررسی شده، مفهوم عقل در زبان عربی و کلام قرآنی است که این مختصر در جستجوی آن است.

سوال این نوشتار کوتاه چنین است: آیا هر آنچه حق ما تلقی می شود اخلاقی هم هست؟ یا هر آنچه امری اخلاقی به حساب می آید جزو حقوق آدمیان هم به شمار می آید؟ پاسخ من به هر دوی این

ملاک، موضوع و ترازوی دین، «اخلاق» است و به عبارت دیگر، دین «موضوعیت» ندارد بلکه «طریقیت» دارد برای اخلاقی شدن و اخلاقی زیستن

در این گفتارها به پاره هایی از تحولات اسلام در هفتاد سال اول پرداخته می شود که بیشتر محل مناقشه اند و به ویژه در دوران ما بیشتر محل ایراد و نقد و نقص قرار گرفته اند.

در دیدگاه نگارنده یکی از عوامل مهم در به سامان نرسیدن حرکت های اصلاحی در سال های اخیر، بی توجهی نخبگان جنبش اصلاحات اجتماعی معاصر به مقوله بسیارمهم لزوم تناسب هزینه ها و دستاورد ها در یک جنبش اجتماعی اصلاح

  پاسخی به نقدی بر نقد جناب یوسفی اشکوری؛ چند روزی است که خوشبختانه نوشته انتقادی اینجانب بر مقاله جناب یوسفی اشکوری از سوی ایشان رؤیت و تحت نقدی دیگر پاسخ داده شده است. از آنجایی که بنده با ایشان در

پیشگفتار: «اجتهاد» در معنای مصطلح سنتی آن، واژه‌ای درون دینی بوده و «مجتهد» از جایگاهی معنوی نزد دینداران برخوردار بوده است. در روند برقراری حکومت اسلامی در ایران، این واژه و این جایگاه به سمت و سوی سکولارشدن به پیش

اخیرا مقاله‌ای به قلم آقای حسین پور فرج در سایت زیتون منتشر شده که نقدی بر مقاله‌ای از من با عنوان «سه فعل حرام شرعی در اقدامات داعش» است که پیش از این در تاریخ ۲۹ آبان ۹۴ در سایت

لودویگ ویتگنشتاین، فیلسوف مشهور اتریشی ـ بریتانیایی، در آوریل ۱۸۸۹ به دنیا آمد و در آوریل ۱۹۵۱ روی در نقاب خاک کشید و از فلسفیدن و اندیشیدنِ بیشتر بازماند. چنانکه برخی از شاگردان و شارحان آثار او نوشته‌اند، ویتگنشتاین آخرین

حکومت‌های دموکراتیک، رهبران سیاسی خود را از طریق انتخابات آزاد برای اداره امور کشور انتخاب می‌کنند. در این نوع حکومت ها، نهادهای سیاسی برای طرح، وضع و اعمال سیاست شکل می‌گیرند. در حکومت‌های خودکامه اما، انتصاب جای انتخاب را گرفته