عذرخواهی مرتضوی گرچه ممکن است حاصل عوامل متعددی باشد ولی به احتمال قوی پیگیری‌های یک فرد بیشترین نقش را در اتفاق افتادن آن ایفا کرده است: عبدالحسین روح‌الامینی پدر محسن روح‌الامینی. عبدالحسین که از نزدیک‌ترین افراد به محسن رضایی است و روابطی هم با رهبری دارد در تمامی این سال‌ها به شدت پیگیر مجازات آمران کهریزک و در صدر آن‌های مرتضوی بوده است و احتمالا این عذرخواهی هم بخشی از تلاشی ریش‌سفیدانه افرادی در حاکمیت برای ساکت کردن وی به عنوان پدر یکی از شهدای کهریزک است. عذرخواهی مرتضوی در کل اتفاق مثبتی است. چه از منظر اثبات مقصر بودن حکومت در قبال معترضین، و چه از منظر به وجود آوردن امکانی برای پرسش‌گری از افرادی بلند پایه‌تر از مرتضوی که حامیان اصلی او بوده‌اند.
پیش از هر کس دیگری باید از رهبری پرسید که چرا با فشار بسیار و هنگامی که شاهرودی در مقام رئیس قوه قضاییه قصد برکناری مرتضوی را داشت مستقیما وارد عرصه شده و با اظهار نظر خود او را بر روی صندلی‌اش نگه داشت: :«یک قاضی قاطع و خوب [مرتضوی] داریم، او را هم می خواهید برکنار کنید؟» آیا شخص رهبری به خاطر اعمال فشار برای حفظ مرتضوی در این مسند، از مقصران اصلی فجایع اثبات شده کهریزک نیست؟
فرد بعدی که باید بابت حمایت‌‌هایش مورد پرسش قرار بگیرد محمود احمدی‌نژاد است که حتی حاضر شد برای حمایت از او در صحن مجلس ویدئو پخش کند و جنجال به راه بیاندازد. باید از او پرسید دلیل حمایت از جنایتکاری چون مرتضوی که خود به نقش‌اش در جنایت کهریزک معترف است چه بوده است؟
