عباس عبدی

سخنان آقای جهانگیری درباره حدود اختیارات خودش و نیز اعلام اینکه خیلی از حرف‌ها را نمی‌تواند بزند به عنوان اولین واکنش انتقادی آقای جهانگیری در برابر موقعیت خودش در دولت مطرح شده است. پیش از این نیز اخباری جسته و

بنده پیش از این نظرم را درباره عملکرد این دولت اعلام کرده‌ام. از همان ابتدا نیز ارزیابی مورد انتظار را از آن نداشتم و دلیل آن را نیز نوشته‌ام و اکنون هم تکرار می‌کنم. علت حمایت از آقای روحانی چه

دیروز خبری را خواندم که تعجب کردم. خبر این بود که یکی از نمایندگان مجلس به علت دایمی شدن قانون آیین دادرسی کیفری از سمت نمایندگی خود استعفا داده بود. اهمیت خبر برای بنده استعفای نماینده مزبور نبود، بلکه دایمی

به نظر می‌رسد که یک برداشت ناصواب و نادرست از مسائل اجتماعی موجب شده است که در ایران به جای آنکه دادگاه‌ها فصل‌الخطاب مجادلات و ابهامات و تردیدها باشند، خودشان موضوع مجادلات و تنش‌های بیشتر می‌شوند. نمونه روشن آن پرونده

هدف از یادداشت ذیل این نیست که رفتار عجیب این روزهای مجموعه دولت سابق را به رخ اصولگرایان بکشیم. چون کار از این حرف‌ها گذشته است. اگر جزیی‌نگری کنیم، اقدامات آنان حداقل در کوتاه‌مدت تا حد بسیار زیادی به نفع

هنگامی که ارتش عراق کرکوک را به تصرف خود در آورد و پیشمرگ‌های مستقر در آنجا عقب‌نشینی کردند و چاه‌های نفت نیز در تصرف دولت عراق واقع شد، ایده و طرح بارزانی برای استقلال کردستان و همه‌پرسی آن با شکست

  دو، سه هفته‌ای است که تبلیغات امریکایی مبنی بر خروج از برجام، ذهن بسیاری را متوجه روز جمعه گذشته کرده بود. روز جمعه ساعت ٢٠:٣٠ به وقت تهران. الان که دارم این یادداشت را می‌نویسم حدود نیم ساعت به

کتاب «تحول نام‌گذاری کودکان تهرانی؛۱۳۹۴- ۱۳۷۵» اثر پژوهشی عباس عبدی حاصل طرح پژوهشی مصوب پژوهشگاه است و در راستای همکاری پژوهشگاه با نهادهای زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به نام شورای فرهنگ عمومی کشور منتشر شده است.به استناد این

شعر هجو خوانی با سبک مداحی در نماز عید سعید فطر در نقد دولت و رییس‌جمهور که به توهین تنه می‌زد در حالی که آقای روحانی در صف اول نماز نشسته بود، واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشت. بنده نیز

شاید این اظهارنظر قدری اغراق باشد که در هیچ جامعه‌ای به اندازه ایران گزاره‌های اخلاقی بیان و توصیه نمی‌شود. هر کس خود را در مقام معلم اخلاق قرار می‌دهد و به دیگران توصیه‌های اخلاقی می‌کند و شاید اغراق نباشد که

این احتمال وجود دارد که اصولگرایان خواننده این یادداشت تعبیر و برداشت متفاوتی از آنچه بنده در ذهن دارم بنمایند و گمان کنند که چون راه درستی را در پیش گرفته‌اند، راهی که گمان می‌کنند به پیروزی آنان ختم خواهد

شاه‌بیت سخنش در دو دهه گذشته این است که حتی «قانون بد» از «بی‌‌قانونی» بهتر است. عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، هر دو جریان سیاسی عمده موجود در کشور را هدف پیکان انتقادهای خود قرار می‌دهد. در این میان البته،

سخنان آقای جهانگیری درباره محتوای گفت‌وگوهای ایشان با مقام معظم رهبری را می‌توان نقطه آغاز خوبی برای عبور از گذشته و وارد شدن به دوره جدیدی از تعامل و وحدت همه نیروها در ذیل ساختار سیاسی کشور و در عین

واکنش وزارت امور خارجه ایران د‌ر برابر تصمیم ترامپ نسبت به منع ورود‌ اتباع برخی کشورها از جمله ایران، از د‌و نظر قابل نقد‌ است. البته خوشبختانه با صد‌ور حکم توقف اجرای این د‌ستور از سوی یک قاضی د‌اد‌گاه فد‌رال،

آتش‌سوزی و سپس آوار ساختمان پلاسکو، که یکی از مهم‌ترین نمادهای مدرنیزاسیون و بلندمرتبه‌سازی و بازار مدرن در اواخر دهه ٣٠ خورشیدی بود را چگونه می‌توان دریافت و تحلیل کرد؟ فراموش نکنیم که در حال حاضر ده‌ها و صدها ساختمان

این روزها نحوه برخورد مخالفان تندروی دولت با آن، تعجب همگان را برانگیخته است. هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد که این حد از دشمنی کور و چشم بسته با دولت انجام شود. هرچند اکثریت اصولگرایان فاصله خود را از تندروها حفظ

ترور عجیب سفیر روسیه در ترکیه نشان داد که اوضاع منطقه ناپایدارتر از آن است که تصور می‌شود و به قول معروف اوضاع به مویی بند است! و فردا را نمی‌توان پیش‌بینی کرد، چه رسد به آینده‌ای که به کلی

شاید این یادداشت را باید پیش از تاسوعا و عاشورا می‌نوشتم، ولی به نظرم رسید که نوشتن آن بعد از اجرای این مراسم به صواب نزدیک‌تر است. مخاطب اصلی این یادداشت نیز متولیان رسمی دین هستند، شاید اثری داشته باشد.

بیشتر کسانی که منطق آقای امام جمعه مشهد را در نفی برگزاری کنسرت در مشهد شنیدند، دچار تعجب شدند که چگونه می‌توان برخی از مناطق یک کشور را از شمول یک قانون مستثنا کرد، اگر برگزاری کنسرت غیرقانونی است، در

پیشنهاد مشخص بنده این است که ریاست مجلس یا هیات رییسه آن، دو جلد کتاب اقتصاد برای همه و بینش اقتصادی برای همه، نوشته آقای دکتر علی سرزعیم را تهیه کرده و به رایگان در اختیار نمایندگان قرار دهند و از آنان بخواهند که کتاب ها را در نخستین فرصت مطالعه کنند و در صورت امکان آزمون هم از آنان گرفته شود

اصولگرایان حتی با ریاست خبرگان هم چیزی به دست نیاوردند بلکه خیلی چیزها را هم از دست دادند. ولی این اتفاق نشان داد که اصلاح‌طلبان هم مشکلات زیادی دارند. برخی از آنان قادر به فهم مسائل نیستند و اصولا به صورت راهبردی تصمیم نمی‌گیرند و بیشتر اقتضایی عمل می‌کنند و به سرعت به گروگان خواسته‌های افراد موثرشان در می‌آیند

عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی اصلاح‌طلب، ائتلاف با اعتدالگرایان را عین هویت اصلاح‌طلبانه می‌داند و معتقد است با شکل‌گیری عوامل متعدد از جمله رای آقای خاتمی در انتخابات سال ٩٠ اصلاح‌طلبان توانسته‌اند از طریق مسیر خرداد ٩٢ و اسفند ٩۴ به