خرداد ۲۶, ۱۴۰۰

چون نیک بنگری، همه تزویر می‌کنند

اتفاق مبارکی افتاده است. از رهبر جمهوری اسلامی تا اصلاح‌طلبان بروکرات با کنار گذاشتن اجماع و ائتلاف به گدایی رای مشغول‌اند. علی خامنه‌ای که خود را‌ از این صحنه‌آرایی خطرناک کنار کشیده و این بار کاسه و کوزه را سر

انتخابات و مغالطات؛ رأی‌ندادن و رأی‌دادن

در فضای انتخاباتی ۱۴۰۰، دوگانه‌ی رأی‌دادن و رأی ندادن، پررنگ از همیشه میان معترضان به جمهوری اسلامی و سیاست‌های او شکل گرفته است. معترضان تلاش می‌کنند دلایلی برای تصمیم خود ارائه دهند و یا پیدا کنند. از آن‌جا که غالبا

چرا رأی نمی‌دهم؟

  یک: قدرت در برابر قدرت انتخابات در جمهوری اسلامی در دوره‌های قبل هم «انتخابات آزاد» نبود اما «رقابتی» بود و این آخرین کارکردِ باقی مانده از انتخابات بود. در این رقابتی بودن راهی وجود داشت تا با روش «قدرت

خطای استراتژیک عبدالکریم سروش

عبدالکریم سروش در متنی که منتشر کرده حمایت خود را از همتی اعلام کرد. برای نگارنده که سال‌ها به جد در تعقیب آرای معرفتی او بوده و عاشقانه به بهانه ولادت عبدالکریم سروش سه شعر او را به آواز خوانده

آوازبانِ بلوچ

#رحموک_نصرتی آوازبان و آوازخوانِ بلوچ در لابه‌لای لالایی‌هایش برای همیشه خوابید. او را میراث‌بان موسیقی نواحی جنوب می‌شناختند و در آثار و آوازهای فولکلور، وارث بخشی از فرهنگ، تاریخ و آیین‌های مردم سیستان و بلوچستان بود. بهار ۱۳۱۰ در فنوج

«نه»ی ملی به استبداد، ارتجاع و نقض حاکمیت ملی

زیتون– جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، حقوق بشری و صنفی در اعتراض به برگزاری «انتخابات مهندسی شده و تحقیرآمیز» بیانیه‌ای صادر کردند. در این بیانیه با اشاره به اینکه «روند تعمیق و تأثیرگذاری متقابل بحران‌های تودرتوی اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی

چه باید کرد؟

حامدِ وکیلی ۱- این روزها همه به طرق مختلف از اتفاقی که دارد می‌افتد خبر داده‌ایم. از نامه‌نگاری‌های شخصیت‌های محافظه‌کاری مانند علی لاریجانی و محسن هاشمی و نامه‌های بی‌ملاحظه شخصیت‌هایی مانند علی مطهری می‌توان به‌روشنی دریافت که اتفاق مهمی درحال افتادن است. میرحسین