آیا قاتلِ امام علی «شکنجه» شد؟

View Comments (17)

• خدا رو شکر در روزهای گذشته بعد از اعتراضات 98 مردم، دکتر شجاعی به تلویزیون جمهوری اسلامی آمد و برخلاف گذشته تلویزیون هم حرفهای او را سانسور نکرد و در یک برنامه زنده اسلام واقعی رو نشان مردم داد. اسلامی که در آن کشتار و شکنجه 10000 نفر برای حفظ دین و حکومت اسلامی مجاز شمرده شده است.

• هوشنگ جان درست نوشتید ولی خواهسشمندم توصیه به بازسازی نفرمایید.
  این شیعه تا جایی که من دیدم و دریافتم ساخته و پرداخته ملایان است . به آن بخش سنی هم خیلی چیزها اضافه کردند. چاره ای هم نداشتند ، چون چیزی برای حکومت کردن نداشتند و میبایست با ساختن حدیث جبران میکردند ! پیغمبر اسلام پیش بینی این دم و دستگاه را نمیکرد. هدفش مردم خودش (بقول قرآن قوم عربزبان) بود.
  در این روزگار هم چه نیازی است که به 14 قرن پیش حجاز برگردیم و گدایی اخلاق و معنویت کنیم؟ از کسانی که در حمله به همین ایران از هیچ جنایتی پرهیز نکردند به زن و بچه مردم هم رحم نکردند !؟
  بر آنچه نوشتید این را نیز بیفزایم که در حرم امام رضا هم بمب گذاشتند و سپس به یک اسیر تهمت زدند و اعدامش کردند. این رفتارها نشان میدهد که اینها تا چه اندازه . . . ! هر چه بگوییم کمتر از آن است که هستند !

• در خاتمه و صرفنظر از بسيارى از روايات معتبر شيعه و سنى مبتنى بر شكنجه شدن اين ملجم مرادى ، ميتوانيم اين سوال را هم طرح كنيم كه اصولاً آيا حضرت على بعنوان شاگرد پرورش يافته در مكتب پيامبر رحمت ، آيا نميتوانستند امر كنند كه من قاتل را بخشيدم و ابن ملجم مجازات نشود ؟ يا جانشينان حضرت على كه خود از برجسته ترين شخصيتهاى اسلامى نميتوانستند از مجازات ابن ملجم صرفنظر كنند ؟ صدها سال بعد از ان واقعه هنوز هم خيليها قاتلين فرزندان يا پدران خود را ميبخشند .

• آفرین بر آقای مقامی

• آقای اشکوری عزیز،چیزی که شما نام دلیل بر عدم انجام این عمل غیر اسلامی بر آن گذاشته‌اید چنین کارکردی ندارد که نفس انجام آن عمل را نفی کند.این که وصیت این بوده و حکم اسلام آن بوده که نافی انجام عمل نیست بلکه اتهام انجام یک عمل ضد اسلامی را متوجه امام حسن کرده است.دوست عزیز تاریخ و تاریخ‌نگاری یک علم است و روش خودش را دارد.با قبول متدولوژی شما به عنوان مثال میتوان به کلی وقوع حادثه کربلا را هم انکار کرد و گفت چون معاویه وصیت کرده که از ریختن خون فرزندان علی پرهیز شود و این عمل هم غیر اسلامی است،پس نتیجه میگیریم که واقعه کربلا دروغ است و به یزید تهمت زده شده و ما چه اصراری به واقعی بودن آن داریم!! ما اصرار به چیزی نداریم.منابع تاریخی چنین شهادتی داده‌اند.حالا جالب است که خود علی بن ابی طالب توصیه به عفو ابن ملجم کرده و امام حسن توصیه را نپذیرفته و ابن ملجم را گردن زده است.دیگر این که قابل انکار نیست و براحتی میتوان تصور کرد که شاید بقیه وصیت را هم نادیده گرفته باشد.روزگاری برای مردم ما هم دروغگویی و گناه کردن مراجع تقلید یک امر غیرقابل باور بود ولی همگی دیدیم که کردند.ظهر عاشورا مردم را با ماشین زیر گرفتند و مراجع سکوت کردند.در مورد شکنجه و فساد و مثله کردن هم سکوت و حتی حمایت کردند.به چه دلیلی من باید بپذیرم پیشینیان این جماعت از خودشان بهتر بوده‌اند؟! تعصب را کنار بگذاریم.اگر با تعصب میشد از بن‌بست مذهبی خارج شد،اکنون ما زرتشتی بودیم نه مسلمان.انگلستان و اسکاندیناوی و آلمان هم کاتولیک بودند نه پروتستان.اکنون زمان کنار گذاشتن تعصب و بازسازی مذهب بیمار شیعه است.فردای جمع شدن حکومت دینی بسیار دیر خواهد بود.

• آقای اشکوری عزیز،چیزی که شما نام دلیل بر عدم انجام این عمل غیر اسلامی بر آن گذاشته‌اید چنین کارکردی ندارد که نفس انجام آن عمل را نفی کند.این که وصیت این بوده و حکم اسلام آن بوده که نافی انجام عمل نیست بلکه اتهام انجام یک عمل ضد اسلامی را متوجه امام حسن کرده است.دوست عزیز تاریخ و تاریخ‌نگاری یک علم است و روش خودش را دارد.با قبول متدولوژی شما به عنوان مثال میتوان به کلی وقوع حادثه کربلا را هم انکار کرد و گفت چون معاویه وصیت کرده که از ریختن خون فرزندان علی پرهیز شود و این عمل هم غیر اسلامی است،پس نتیجه میگیریم که واقعه کربلا دروغ است و به یزید تهمت زده شده و ما چه اصراری به واقعی بودن آن داریم!! ما اصرار به چیزی نداریم.منابع تاریخی چنین شهادتی داده‌اند.حالا جالب است که خود علی بن ابی طالب توصیه به عفو ابن ملجم کرده و امام حسن توصیه را نپذیرفته و ابن ملجم را گردن زده است.دیگر این که قابل انکار نیست و براحتی میتوان تصور کرد که شاید بقیه وصیت را هم نادیده گرفته باشد.روزگاری برای مردم ما هم دروغگویی و گناه کردن مراجع تقلید یک امر غیرقابل باور بود ولی همگی دیدیم که کردند.ظهر عاشورا مردم را با ماشین زیر گرفتند و مراجع سکوت کردند.در مورد شکنجه و فساد و مثله کردن هم سکوت و حتی حمایت کردند.به چه دلیلی من باید بپذیرم پیشینیان این جماعت از خودشان بهتر بوده‌اند؟! تعصب را کنار بگذاریم.اگر با تعصب میشد از بن‌بست مذهبی خارج شد،اکنون ما زرتشتی بودیم نه مسلمان.انگلستان و اسکاندیناوی و آلمان هم کاتولیک بودند نه پروتستان.اکنون زمان کنار گذاشتن تعصب و بازسازی مذهب بیمار شیعه است.فردای جمع شدن حکومت دینی بسیار دیر خواهد بود.

• از جناب اشکوری سپاسگزاریم.البته صرفا بدلیل طرح موضوع و نه برای روش پر از ابهام ایشان در بررسی.خروجی کلام آقای اشکوری تنها "نمی باید باشد"است، نه اینکه نبوده است.ایشان تنها با تاکید بر اینکه شکنجه از امامان دور است و یا عمل نکردن به وصیت پدر برای حسنین مذمت دارد،نتیجه گرفته اند که پس نبوده است.درست شبیه به اینکه تصویر خبری که از عیسی ابن مریم داریم را مساوی با واقعیت زندگی ایشان دانسته و بگوئیم که ایشان ازدواج نکرده اند.یهنی خلط زایش مصداق از تصور.یا تصویری که از حاکمان اسلامی داشته ایم را مساوی با پرهیز ایشان از ظلم و دروغ و تباهی بدانیم.یعنی رها کردن مصداق و آویزان شدن به تصور!!!

• تکمله
  از اظهار لطف و حسن ظن برخی دوستان نیز سپاسگزارم
  اشکوری

• با سلام و سپاس از همه دوستانی که از سر احساس مسئولیت در باره نوشته ام اظهار نظر کرده اند. از آنجا که قبلا اعلام کرده ام که به کامنت هایی پاسخ می دهم که به موضوع مقاله مرتبط باشد، از این رو از دوستانی که به اظهارنظرها و ملاحظات شان (درست و یا ندارست) پاسخ نمی دهم، پوزش می خواهم در این پاسخ کوتاه به شرحی کوتاه بسنده می کنم امیدوارم برای هوشمندان کفایت کند.
  یکم. موضوع مقاله بررسی کوتاه یک رخداد تاریخی در تاریخ اسلام و آن هم به انگیزه واکنش به یک برنامه تلویزیونی بوده است و بس. گفته شد که وارثان علی بن ابی طالب ضارب و قاتل پدرشان را مثله کرده و سوزانده اند. مدعای من روشن است: گفته ام، به رغم برخی روایات موجود در منابع اسلامی، چنین روایاتی نمی توانند درست باشد. به سه دلیل نیز اشاره کرده ام. اول وصایای روشن و بی ابهام صاحب دم اصلی یعنی علی، دوم حرمت تعذیب و سوم حرمت قاطع مثله شدن در سنت نبوی و اسلامی.
  حال شیوه نقد این مدعیات از یک سو اثبات سندی روایات مورد اشاره است و از سوی دیگر رد کردن ادله من. دوستانی که سخن گفته اند عموما نه وثاقت سندی و یا محتوایی روایات مورد بحث را اثبات و مدلل کرده اند و نه به طور مستند و معقول ادله مرا نقض کرده اند. لطفا ادله مرا به نحو علمی و استدلالی رد کنید. ممکن است بفرمایید این ادله برای من قانع کننده نبوده و نیست. بسیار خوب! استدلال کنید. من می شنوم.
  دوم. از جمله سخن درستی که گفته شده این است که ممکن است کسی سخن درستی بگوید ولی در عمل خلاف آن را عمل کند. سخن حقی است و کاملا معقول ولی به صرف ادعا و احتمال عقلایی که نمی شود نظریه ای را رد کرد. باید منطقا ادله مثبته وجود داشته باشد. باید مستندا ثابت شود فلان کس چنان کرده است. به ویژه در جاهایی که معارض وجود دارد.
  سوم. برخی مرا متهم کرده اند که از موضع اعتقادی سخن گفته ام و حال آن که با نیت خوانی که نمی شود از استدلال گریخت. لطفا هاتوا برهانکم. من استدلال کرده ام شما هم استدلال کنید. صادقانه بگویم نه از موضع ایمانی و اعتقادی سخن گفته ام و نه از موضوع مدرن و حقوق بشری. کلمات من سنجیده اند. حتی از کلمه «شکنجه» در پرانتز یاد کرده ام چرا که شکنجه با تعریف و طول و عرضی که امروز دارد، به کلی با گذشته متفاوت است. تا چندی پیش و حتی الان بسیاری از مجازات ها عنوان شکنجه نداشت ولی حالا دارد.
  چهارم. از منتقدان خواهش می کنم که با خشم و کینه و نفرت و نسبت های خلاف و حداقل اثبات نشده وارد مباحثه علمی نشوند. راستی چه اصراری است که بگویید نه خیر! روایات مجازات ابن ملجم درست است؟! چرا که فلانی در فلان جا فلان کار خلاف را کرده است؟! گنه کرد در بلخ آهنگری . . .! برخی منتقدان فقط قتل قابیل را به گردن حسن و حسین و علی و دیگر مسلمانان نیدنداخته اند!
  پنجم. بعض گفته اند این گونه مقالات مشکلی نخواهد کرد. می پرسم در روایات متعارض تاریخی (اعم از تاریخ اسلام و یا ایران و یا . . .) چه باید کرد؟ راهی جز تعادل و تراجیح داریم؟ درست است که در تحقیقات تاریخی، انکشاف حقیقت کار دشواری است ولی در هرحال برای کشف حقایق به طور نسبی راهها معیارهای شناخته شده و معقولی وجود دارد.
  در هرحال امیدوارم عرصه تحقیق و علم از عرصه احساسات و نفرت به دور باشد و بدانیم خشم و نفرت (ولو در جای خود حق) مانع تعقل درست و رؤیت حقیقت است. یکی از ایرادهای حاکمان فعلی کشور ما این است که از یک سو جزم اندیش اند و همه چیز را از منظر ایمان غالبا جاهلانه می بینند واز سوی دیگر خشم و نفرت و کینه ورزی چشم تعقل و عدل و انصاف شان را کور کرده است. چرا برخی مخالفان و منتقدان این حکومت در همان دام افتاده و همان سنت سیئه را پی گرفته اند؟!
  با سپاس مجدد
  اشکوری

• ظاهراً عیبِ مؤمنین این است که وقتی به مطلبی ایمان دارند، حاضر نیستند هیچ دلیل و منطقی را در نفی آن مطبل بپذیرند و با هزاران صغری و کبری سعی می کنند که نظر عقیده ی خودشان را موجه جلوه بدهند. جناب آقای اشکوری انسان آزاده با شرف و ملایی است که ظاهراً دچار مشکل پیش گفته است. ایشان علی رغم اینکه می فرمایند روایاتی در خصوص شکنجه ی ابن ملجم وجود دارد و حتی موردی را اشاره می فرمایند که از فردی نکته سنج و دقیق( طه حسین ) ذکر شده است، با اینحال سعی می کنند با بیان اینکه از فرزندان پیامبر چنین چیزی محال است و یا سنت احترام به پدر در نزد اعراب چنین و چنان است و اینکه تخطی از سنت قرآن و رسول مثلا توسط فرزندان علی ممکن نیست، اصل موضوع را لوث بنمایند. علت اصلی چنین رویکردی این است که ایشان مانند همه ی مؤمنین حاضر نیستند مطلبی خلاف آنچه به آن ایمان دارند بپذیرند در حالی در جای جای تاریخ اسلام از سرنوشت قوم بنی قریضه گرفته، تا عاقبت جنگجویان خیبر، خونری زیهای جنگ رّده، سرنوشت چهار هزار رزمنده ی خوارج، سرنوشت رقت بار ایرانی ها در زمان امویان و عباسیان و هزاران موارد دیگر، همه و همه پر است از بی رحمی ها و شکنجه ها و قتل و غارت ها ووو .... وقتی تاریخی به قضایا نگاه بشود و آنچه اعراب بطور اعم انجام میداده اند، پذیرش شکنجه ی ابن ملجم بسیار آسان خواهد بود. هیچ معیاری برای درستی یا غلط بودن روایات وجود ندارد و آنچه بعنوان علم رجال گفته میشود خود غیر علمی ترین روش است برای تشخیص درستی و نادرستی یک روایت بنابر این اگر سایر روایات که با وصله پینه کردن علما سعی در درست جلوه دادن آنها میشود، درست هستند ، روایت شکنجه ی ابن ملجم هم درست است.