علی زمانیان

در گفتار برخی از افراد و به ویژه در میان نسل جوان، با پدیده ای مواجه می شویم که می توان نام آن را “خستگی از دین” نام نهاد. خستگی از دین، واکنشی است طردگرایانه نسبت به هر چه رنگ

صدق و کذب، صفت فعل گفتاری است، آن گاه که آدمی می خواهد از حقیقتی سخن بگوید. سخن صادق، سخنی است که حقیقت را آن چنان که هست بازتاب می دهد و سخن کاذب، سخنی است که مطابق با واقعیت