محمدمهدی مجاهدی

مغاک تروریسم نو با گستاخی حالا از نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن چشم در چشم ما ایرانیان دوخته است. مدتی بود که ما هم در گوشه‌گوشه‌ی منطقه‌ی

روشن‌فکران دینی و غیردینی ما متأسفانه ‌همه‌ی نظریه‌ها و دانش سنجیده و انباشته و آزموده در علوم انسانی و اجتماعی درباره‌ی خشونت را وقتی نوبت به فهم و تبیین گرفتاری‌هایی مثل خشونت در جامعه‌های مسلمان‌نشین می‌رسد، فراموش می‌کنند یا نادیده می‌گذارند، و دست از کلیشه‌های کلونیالیستی دویست‌سیصد‌سال پیش که فرهنگ را ام المسائل و البته شاه‌کلید همه‌ی قفل‌ها می‌دانست، برنمی‌دارند و با افتخار در شیپور فرهنگ‌گرایی می‌دمند و آخر سر هم یا درصدد اختراع چرخ سنت یا فرود آوردن وحی جدید برمی‌آیند، یا از یوگا و معنویت‌درمانی سر در می‌آورند.