
از «روزنه» تا «راه»: وعدهی صبح نخستین
از «روزنه» تا «راه»: وعدهی صبح نخستین نخستین نکتهای که باید به روشنی گفت این است که صاحب این قلم هیچ انتظار ندارد در ایران توسعهی سیاسی و فرهنگی یکشبه اتفاق بیفتد. آنچه در نقد زیر میآید معطوف به
از «روزنه» تا «راه»: وعدهی صبح نخستین نخستین نکتهای که باید به روشنی گفت این است که صاحب این قلم هیچ انتظار ندارد در ایران توسعهی سیاسی و فرهنگی یکشبه اتفاق بیفتد. آنچه در نقد زیر میآید معطوف به
«هر لحظه به شکلی بت عیار بر آمد/ هر دم به لباس دگر آن یار بر آمد/ گه پیر و جوان شد.» ایران هنوز که هنوز است، بخت و اقبالش در خوابی عمیق فرو رفته و سرنوشتش مستمسک اوهام و
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401