فروردین ۱۳, ۱۳۹۷

نقدی بر روی‌کرد یک‌جانبه به سیاست خارجی (با نگاه به دو یادداشت)

در تحلیل سیاست خارجی هر کشوری به طور عام و درباره ایران به طور خاص دو روی‌کرد درون‌گرا و برون‌گرا می‌تواند وجود داشته باشد. رویکرد درون‌گرا، اولویت تحلیلی خود را به تصمیمات و سیاست گذاری‌ها و اجرای آن توسط دولت

واگذاری تصمیم‌گیری درباره رفع حصر به شورای‌ عالی امنیت ملی

زیتون-سینا پاکزاد: سال ۹۶ را اعضای فراکسیون امید مجلس با ناکامی از رفع حصر به پایان بردند و اولین پی‌گیری این اتفاق درسال ۹۷ با نامه الیاس حضرتی، نماینده تهران در مجلس، آغاز شد. این نماینده مجلس در نامه‌ای که روز

مرگ «وارثِ جام جم»

زیتون-مریم تاوار: رامین جهانبگلو او را پل ارتباطی فرهنگ ایران با جهان می‌خواند و بهاءالدین خرمشاهی «وارثِ جام جم». مصطفی ملکیان نیز گفته است: «در آثار دکتر شایگان تا آن‌جایی که مطالعه کرده‎ام، ما توصیف به وفور هر چه تمام‌تر

آیا امام حسن خلافت را به پول فروخت؟

آیا حسن بن علی از همان آغاز به جد در اندیشه مقابله نظامی با معاویه بوده است یا استراتژی صلح و سازش را برگزیده بود که قدم به قدم پیش برد؟ پرسش مهم دیگر این است که پیشنهاد دهنده صلح چه کسی بوده؛ امام حسن یا معاویه؟ شروط صلح کدامین بوده و دقیقا بین دو طرف قرارداد چه قول و قرارهایی نهاده شد؟ و بالاخره این که آیا امام حسن با معاویه به خلافت بیعت کرد؟ اصولا این صلح دقیقا و در عمل به چه معنا بود؟ آیا این اقدام صرفا به معنای کناره‌گیری و ترک جنگ بوده و یا صلح و بیعت با معاویه به طور ضمنی و ایجابی متضمن مشروعیت بخشیدن سیاسی به طرف مقابل نیز بوده است؟