رضا ضراب در آمریکا بازداشت شد

زیتون- رضا ضراب، تاجر ایرانی‌ترکیه‌ای، به اتهام هدایت صدها میلیون دلار پول، برای کمک به دور زدن تحریم‌های ایالات متحده علیه دولت ایران و دیگر شخصیت‌های حقیقی و حقوقی، در فلوریدای آمریکا بازداشت شد.

رادیو فردا به نقل از دادستانی ایالات متحده نوشت که دادگاه فدرالی در منهتن اتهام‌هایی را متوجه کاملیا جمشیدی، از همکاران آقای ضراب و حسین نجف‌زاده، از کارمندان ارشد بانک ملت نیز کرده‌است.

رضا ضراب روز شنبه در میامی (ایالت فلوریدا) دستگیر و روز دوشنبه در دادگاه حاضر شده‌است. در همان روز نیز قاضی حکم بازداشت او را صادر کرد. اما خانم جمشیدی و آقای نجف‌زاده، که هر دو شهروند ایران هستند، همچنان تحت تعقیب قرار دارند. رویترز می‌گوید وکیل رضا ضراب هنوز واکنشی نشان نداده و این خبرگزاری هنوز نتوانسته با کاملیا جمشیدی و حسین نجف‌زاده تماس بگیرد.

رضا ضراب دارای تابعیت هر دو کشور ایران و ترکیه است. نام او به ویژه در جریانپرونده فساد مالی بزرگی در ترکیه به میان کشیده شد. پرونده‌ای در ارتباط با فساد مالی ۵۳ نفر، از جمله فرزندان وزیران پیشین دولت ترکیه و خود آقای ضراب. رسانه‌های ترکیه گفته بودند که رضا ضراب، در زمان تحریم‌های اتمی، در انتقال غیرقانونی «حدود ۳۵ میلیارد یورو» از ایران به ترکیه نقش داشته است. دادستانی ترکیه در میانه سال ۱۳۹۳ پرونده را مختومه اعلام کرد. خود او نیز پس از بازداشتی دو ماهه در آن کشور، آزاد شد.

اما نام رضا ضراب همچنان در میان خبرها باقی ماند. بابک زنجانی، کسی که پرونده زدوبندهای مالی و اقتصادی او، گسترده‌ترین از نوع خود در ایران تلقی می‌شود، در آذر ماه سال گذشته، زمانی که در مورد اتهام‌های «قاچاق طلا» از خود دفاع می‌کرد،نام او را به میان آورد. در همان زمان، روزنامه شرق، گفته بود دیگر نمی‌توان زنجانی و ضراب را از هم جدا دانست. به نوشته شرق، ضراب احتمالا «کلید بخشی از پول‌های گمشده در پرونده زنجانی است». پیش از این روزنامه «تودیز زمان» ترکیه، گفته بود رضا ضراب، در اعترافات خود از بابک زنجانی، به عنوان «رئیس» خود نام برده‌ است.

به گزارش رویترز مقام‌های آمریکایی می‌گویند ضراب صاحب شبکه‌ای از شرکت‌ها در ترکیه و امارات متحده عربی بوده و کاملیا جمشیدی نیز در یکی از همین شرکت‌ها کار می‌کرد.

دادستانی می‌گوید این سه نفر؛ ضراب (۳۳ ساله)، جمشیدی (۲۹ ساله) و نجف‌زاده (۶۵ ساله)، در زمان تحریم‌ها، با استفاده از شبکه مالی و تجاری خود به دولت و شخصیت‌های ایرانی برای دور زدن محدودیت‌های اعمال‌شده، یاری می‌رساندند.