جناب آقای روحانی!

از اینکه در ایام فرخنده نوروز به خوبی استراحت کرده و موفق شدید با گفتارهای دلچسب‌تان روحیه شاد ایجاد کنید و فضای خنده‌داری از کل حکومت به مردم و جهان نشان دهید، کمال امتنان را دارم. البته در ایران چنین روحیه شاد و آرام و خونسردی در قبال فجایع و وقایع دشوار کمتر داشتیم ولی افرادی چون شما کمابیش بوده‌اند، پادشاهانی که اگر همه مملکت را آب می‌برد، آنها را خواب می‌برد. یک نمونه آشنای آن همین شاه سلطان حسین صفوی که فی‌الواقع حاکم قابل توجهی برای بلاد اسلام بود. من واقعا از روحیه شما در این مدت تشکر می‌کنم، ولی اگر محض تفریح و خنده هم بود، دو هفته و یک ماه و دو ماه بس است، شما دقیقا دارید چکار می‌کنید؟ دقیقا کجائید و چکار می‌کنید؟ آیا در جریان همه‌گیر شدن ویروس خطرناک کرونا هستید؟ آیا می‌دانید این ویروس تا حالا تقریبا بیست هزار نفر را در یک ماه در جهان کشته و احتمالا در دو ماه آینده حداقل یک میلیون نفر را خواهد کشت؟ آیا می‌دانید برای مقابله با چنین وضعیتی ما نیاز به تصمیمات قاطع، اکید، منسجم و بدون تسامح و گذشت و اجرای آن تصمیمات داریم؟ آیا می‌دانید این بالا پایین شدن‌های شما و تغییر روز به روز نظر شما موجب کشتار بسیار وحشتناکی پس از پایان تعطیلات خواهد شد و بسیاری از عزیزان‌مان در این فضای بی‌مبالات کشته خواهند شد؟

آقای روحانی!
ویروس کرونا قانون مطبوعات یا دعوا با فلان امام جمعه یا سیاست فرهنگی دولت در مورد موسیقی و سینما و کتاب نیست که دارید با آن بازی می‌کنید.
شما موظفید که برای جلوگیری از اجتماعاتی مثل تشییع جنازه یا کنسرت موسیقی تا زمانی که خطر کرونا رفع نشده، اقدام کنید، منظور از اقدام کنید این نیست که پیشنهاد کنید و سخنرانی بفرمائید، شما باید دستور بدهید جلوی همه اجتماعات گرفته شود و به آن عمل کنید.
شما موظفید طرح خروج از خانه را جز برای افرادی که نیاز حیاتی دارند، اجرا کنید. الآن بحث بر سر این است که از هر چهار نفر یک نفر حق داشته باشند از خانه بیرون بروند، یا از هر هشت نفر، اینکه عده‌ای در خیابان با هم راه بیافتند و مثل روزهای عادی خرید کنند، احمقانه و عملی است که موجب مرگ هموطنان خواهد شد.
شما موظفید که جلوی مشتی کم شعور که یا عقل ندارند یا شرافت و با داستانی مانند پزشکی اسلامی عملا برای مردم خطر ایجاد کرده اند، بگیرید. روش کار هم این است که این سه چهار نفری که در حال حاضر در این مورد فعال هستند برای مدتی که نیاز به کنترل همه جانبه کشور داریم دستگیر و بازداشت کنید.
شما موظفید افرادی مانند آقای حسین شریعتمداری که با نوشته‌های‌شان عملا با جان مردم بازی می‌کنند فقط برای اینکه قدرت را در اختیار داشته باشند برخورد اکید کنید، از انتشار روزنامه‌ای که علیه برنامه ستاد مبارزه با کرونا چیز می‌نویسد جلوگیری کنید.
شما موظفید که آمار صحیح و کامل و درست به مردم بدهید، تا مردم بدانند که در چه موقعیتی هستند و خودشان را کنترل کنند. اگر مردم ندانند در چه وضع خطرناکی هستند، بی‌مبالاتی خواهند کرد، داشتن یک روحیه شاد اصلا در حال حاضر به مردم کمک نمی‌کند، هر چه آنها بیشتر نگران باشند بیشتر به نفع شان است.
شما موظفید که با اظهارات دیوانه‌وار و مجنونانه افرادی که سعی می‌کنند ماجرای بمب میکروبی را به عنوان یک دستآویز جنگ ایدئولوژیک مطرح کنند برخورد کنید. این افراد دچار پارانویای سیاسی هستند و توانایی درک طبیعی مسائل را ندارند، انتشار گفته‌های آنان برای جامعه خطرناک است.
شما موظفید با حمایت مالی و معنوی از موسسات توزیع کننده، کوشش کنید شرایطی را فراهم کنید که مردم برای رفع نیازهای‌شان مجبور نباشند از خانه خارج شوند.
شما موظفید برای قابل تحمل شدن قرنطینه مردم در خانه دسترسی اینترنتی به سایت‌های گوناگون مانند فیسبوک، توئیتر، یوتیوب، تلگرام و…. که اکنون ممنوع است، را باز کنید که مردم در خانه احساس راحت‌تری داشته باشند و از خانه بیرون نروند.
شما موظفید که حداقل تا دو ماه آینده که تعداد بیماران ما از تخت‌های بیمارستان افزونی می‌گیرد تمام کوشش‌تان را بکنید تا ما به این شرایط نرسیم، اگر مردم در شرایطی قرار بگیرند که حتی برای یک تست دادن هم جایی نداشته باشند، هرج و مرجی دیوانه وار توسط گروهی بیمار و مبتلا صورت می‌گیرد که عاقبت آن فقط کشتار بیشتر است. سختگیری در این دو ماه بشدت لازم است.
شما موظفید به همه موسساتی که می‌توانند با دورکاری اداره شوند، از جمله مراکز آموزشی شرایطی را فراهم کنید که حداقل تا سه ماه دیگر مردم کمتر از خانه خارج شوند.
شما موظفید که خودتان یا سخنگویتان هر روز گزارش وضعیت روزانه را به مردم بدهید. این موضوع همبستگی اجتماعی را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود تا بیماری بیشتر تحت کنترل درآید.

آقای روحانی!
شما توانایی تغییرات سیاسی و فرهنگی و بین المللی را ندارید، موضوع بهداشت که کابینه شما همیشه در آن بیش از بقیه موارد موفق بوده، حداقل کاری است که می‌توانید برای مردمی بکنید که در قبال شان مسئولیت دارید. وقت مماشات و خنده‌های مصنوعی و شوخی‌های بیمزه نیست، من به عنوان یک طنزنویس می‌گویم که مرگ اصلا موضوع جالبی برای شوخی نیست، لطفا با زندگی مردم بازی نکنید.